نژاد گربه هیمالین
نژاد گربه هیمالین ، یا به اختصار هیمی، نژاد پرشین با رگه هایی از سیامی است، مهربان و خونگرم اما متمایز است.
تاریخچه
گربه هیمالین، یا به اختصار هیمی، نژاد پرشین با رگه هایی از سیامی است. برخلاف نژاد پدر و مادرش، پرشین و سیامی که نژادهای طبیعی هستند (یعنی انسان در به وجود آمدن آن ها دخالتی نداشته-است)، نژاد هیمالین ساخته انسان است و از ترکیب نژاد پرشین و سیامی به وجود آمده تا نژاد حاصل کالرپوینت و چشم های آبی نژاد سیامی را داشته باشد. پرورش دهنده ها در سال 1931 شروع به انجام کارهایی در جهت انجام این ترکیب کردند، در ابتدا نحوه انتقال ژن کالرپوینت را مشخص کردند. سال های زیادی صرف این پرورش ها شد، در نهایت ویرجینیا کاب، پرورش دهنده گربه و کلاید کیلر، محقق دانشگاه پزشکی هاروارد، گربه هایی با موی بلند پرورش دادند که کالرپوینت های مشخص نژاد سیامی را داشت. اولین بچه گربه هیمالین را پیش نمایش نیوتن نامیدند.
در دهه 1950، پرورش دهنده های انگلیس و آمریکایی شمالی به دست یافتن به گربه پرشین با کالرپوینت سیامی علاقه مند شدند. کار را با دستورالعمل کاب و کیلر برای گرفتن الگوی کالرپوینت آغاز کردند، سپس گرب ها را به نژاد پرشین پرورش دادند تا نوع نژاد را پایه ریزی کنند. وقتی که این نژاد به ثبات رسید، بررسی برای شناخت این گربه به عنوان یک نژاد آغاز شد.
این که این گربه را در دسته پرشین قرار دهند یا آن را یک نژاد مستقل بدانند بستگی به شرکتی دارد که با آن صحبت می کنید. انجمن علاقه مندان گربه ها در سال 1957 نژاد هیمالین را یک نژاد مستقل دانستند، اما در سال 1984 اعضای هیئت مدیره CFA تصمیم گرفتند تا هیمالین را در طبقه بندی جدید، به عنوان یک رده رنگی از نژاد پرشین تعیین کنند. انجمن گربه های آمریکا هم هیمالین را یک نوع رنگی از نژاد پرشین می داند و انجمن بین المللی گربه ها نژاد هیمی را عضوی از «خانواده پرشین» می داند. این خانواده شامل پرشین و موکوتاه اگزوتیک می شود. سازمان های دیگر مثل انجمن آمریکایی علاقه مندان گربه ها، انجمن آمریکایی دوستداران گربه ها و انجمن سنتی گربه ها، هیمالین را یک نژاد جدا از پرشین می شناسند.
ممکن است هیمالین ها را با پرشین ها و در بعضی سازمان ها با موکوتاه های اگزوتیک آمیزش دهند اما نژاد سیامی دیگر جزئی از برنامه پرورش هیمالین نیست. و امروزه، فارق از هر اسمی که به آن بدهند، هیمی جزئی از محبوب ترین گربه های نژاددار است.
اندازه
این گربه ها اندازه متوسط دارند. وزن هیمالین ها حدوداً بین 3 تا 5 کیلوگرم است.
شخصیت
نژاد هیمالین مثل پرشین، بامزه، مطیع و آرام است. این نژاد مایه زیبایی خانه ای است که در آن می تواند روی پای صاحبش بنشیند (جای حقیقی او). دوست دارند تا افراد با بصیرت که متوجه ویژگی های برتر آن ها هستند، آن ها را ناز کنند. دوست دارند با کودکان مهربان خانه بازی کنند. کودکانی که به آرامی موهایشان را شانه می زنند، او را با کالسکه بچه این ور و آن ور می برند (اما لباس تنش نمی کنند)، اجازه می دهند تا دنبال اسباب بازی ها برود و در نهایت در مهمانی های کوچک خود برای او هم چای می ریزند. هیمالین ها بسیار مهربان اما تیزبین اند.
هیمالین ها توجهشان را به اعضای خانواده و چند مهمان مورد اعتماد اختصاص می دهند. محیط-های پر سروصدا را دوست ندارند: هیمالین ها گربه های بی سروصدایی هستند که یک خانه آرام که روز به روز در آن تغییرات کمی اتفاق می افتد را ترجیح می دهند. چشم های درشت و گیرایی دارند، و صدایی که می توان نرم، دلنشین و موسیقیایی توصیفش کرد.
هیمی ها نیاز های ساده خود را به شما می فهمانند: وعده های غذایی مرتب، نیاز به بازی با موش اسباب بازی و قلقلک دهنده پری، و مقدار زیادی عشق و علاقه که ده برابر آن را به شما بر می گردانند. این نوع نژاد گربه به احتمال زیاد از پرده های شما بالا نمی رود، روی پیشخوان آشپزخانه نمی پرد و بالای یخچال شما نمی رود. او از این که قلمرو اش را به روی زمین و یا وسایل در دسترس خانه محدود کنید بسیار خوشحال می شود. وقتی که سر کار هستید یا در خانه مشغولید، هیمالین دوست دارد تا روی صندلی، مبل یا تخت منتظر بنشیند تا وقت شما آزاد شود و به او عشق بورزید و به او توجه کنید. او این توجه را به خوبی از شما می پذیرد اما هیچوقت خودش آن را درخواست نمی-کند.
سلامتی
هم گربه های اصیل و هم نژادهای ترکیب شده، مستعد بیماری های خاصی هستند که ممکن است ژنتیکی باشند. اگرچه این گربه ها بامزه و زیبا هستند، اما اگزوتیک ها مستعد تعدادی بیماری هستند که بیشتر آن ها به ساختار صورتشان مربوط است:
مشکلات تنفسی یا تند تند نفس کشیدن که دلیل آن تنگ و باریک شدن سوراخ های بینی-اش است
ناهنجاری های دندانی (به این معنی که دندان ها به خوبی روی هم قرار نمی گیرند تا غذا را له کنند)
اشک ریختن بیش از حد
اختلالات چشمی مثل چشم گیلاسی و آتروفی تصاعدی قرنیه ای
سندروم هایپر استیژیا HYPERESTHESIA، یک ناهنجاری سیستم عصبی
حساسیت به گرما
پلی کیستیک ( بیماری کلیوی ) که از طریق آزمایش های ژنتیکی تشخیص داده می شود
بیماری پوستی که در اثر خشکی زیاد پوست ایجاد شده و باعث قرمزی و خارش و ریزش مو و کچلی مقطعی می شود
مراقبت
مهم ترین چیز در مراقبت از گربه هیمالین نیاز آن ها برای آراستگی روزانه است. موی بلند و زیبای این نژاد به خودی خود تمیز و بدون گره باقی نمی ماند. باید هرروز، آرام اما به طور کامل شانه شود و همچنین حمام کردن به طور مرتب (حداقل یک بار در ماه) هم بسیار ایده خوبی است.
مورد مهم دیگر مسائل مربوط به ظرف خاک است . ممکن است به موهای بلند و پنجه های گربه تان مدفوع یا خاک کثیف بچسبد و اگر نظافت ظرف گربه به طور مرتب رعایت نشود، در نهایت موجب می شود تا گربه دیگر میلی به استفاده از ظرف نداشته باشد .
ترشح اشک بیش از حد می تواند در این نژاد مشکل ساز شود، به همین دلیل صورت آن ها باید روزانه و به طور مرتب تمیز شود تا از ایجاد لکه های زیر چشم جلوگیری کنید. دندان هایش را مسواک بزنید تا از بیماری لثه جلوگیری کنید. بهداشت روزانه دندان بهترین گزینه است، اما مسواک زدن هفتگی هم بهتر از هیچ چیز است.
خوب است که گربه هیمالین را فقط داخل خانه نگه دارید. چنگ نمی زند و با گربه ها، سگ ها، گرگ ها و خطرات محتمل دیگر در بیرون از خانه کنار نمی آید. همچنین ممکن است افرادی که دوست ندارند برای داشتن همچنین گربه زیبایی پولی پرداخت کنند او را بدزدند.
رنگ مو و آراستگی
هیمالین از هر نظر به جز الگوی مو، مثل پرشین زیباست و خطوط گردی دارد. یک سر بزرگ و گرد، چشم های بزرگ گرد یک بینی کوتاه و گونه های تپل دارد. همچنین گوش های کوچکی با نوک گرد دارد. یک گردن ضخیم و کوتاه و یک بدن نیرومند فریبنده و ماهیچه ای از سر این گربه پشتیبانی می کند. به آن کوتاه و نیرومند می گویند. پاهای هیمالین کوتاه، ضخیم و قوی است و پنجه های بزرگ، گرد و سختی دارد. دمش کوتاه است اما با اندازه بدنش متناسب است.
موهای ضخیم، بلند و براق با بافت نرم دارد که ظاهر گربه هیمالین را تکمیل می کند. موهایش در طول بدنش کشیده می شود و دور گردنش به حالت یقه قرار می گیرد، یک چین عمیق بین پاهای جلویی دارد، موهای بلندی روی پنجه و گوشش دارد و یک دم پرمو دارد.
هیمالین ها را در این رنگ ها پرورش می دهند: شکلاتی، خاکستری، یاسی، آبی ، قرمز، کرمی تورتوایسی، آبی کرمی، شکلاتی-تورتوایسی، یاسی-کرمی، خاکستری پلنگی، آبی پلنگی، قرمز پلنگی، شکلاتی-تورتوایس پلنگی و یاسی-کرمی پلنگی. بدن این گربه به رنگ طیف های مختلف بین سفید تا آهویی می باشد و تنها روی صورت و پاها، گوش و دمش رنگ های دیگری دارد. چشم های نژاد هیمالین برخلاف نژاد پرشین و اگزوتیک، تنها یک رنگ دارد: آبی روشن عمیق
هیمالین ها ظاهرهای مختلفی دارند، انواع خارق العاده و سنتی. هیمالین خارق العاده که در نمایش-ها دیده می شود، صورت صاف تری دارد که ممکن است موجب ایجاد مشکلات تنفسی شود. نوع سنتی آن ظاهر از مد افتاده تری دارد. صورتش خیلی صاف نیست و بینی اش پایین تر قرار گرفته و یک شکاف دارد که باعث می شود راحت تر نفس بکشد. این گربه ها را انجمن سنتی گربه ها به ثبت رسانده است.
کودکان و دیگر حیوانات خانگی
هیمالین ها مناسب خانه های پر از بچه و سگ های بازیگوش نیستند، اما مشکلی با یک بچه آرام ندارند، و همچنین سگی که آن ها را دنبال نمی کند و باعث اضطرابشان نمی شود.