معرفی نژاد سگ: داگو آرژنتینو

داگو آرژنتینو که گاهی اوقات به عنوان مستیف آرژانتینی هم خوانده می‌شود، نژادی قوی، ورزشکار و وفادار است که هم می‌تواند شکارچی‌ای سرسخت باشد و هم محافظ  خانواده. آنها غریزه‌ی شکار عالی و همین‌طور یک اراده قوی دارند و گاهی نسبت به غریبه‌ها و حیوانات دیگر بی‌اعتماد می‌شوند، به همین‌دلیل نگهداری از او کار فردی باتجربه است. توله‌های داگو آرژنتینو در کنار آموزش صبورانه به فعالیت بدنی و تحریک ذهنی زیادی احتیاج دارند، وگرنه حوصله‌شان سر می‌رود و ممکن است خرابکار شوند. از داگو آرژنتینوها معمولاً برای کمک به شکار استفاده می‌شود، اگرچه برای کار پلیس، جستجو و نجات، کار نظامی و همچنین به عنوان سگ‌های خدماتی نیز آموزش می‌بینند. با آموزش صحیح می‌توانند سگی فوق‌العاده برای خانواده و همراهی وفادار باشند.

ویژگی‌های عمومی

هایلایت‌ها

• اگرچه این نژاد از نژاد سگ‌های جنگی پرورش یافته، اما خصوصیات خشن و تهاجمی‌شان از بین رفته و می‌توان برای شکار از آن‌ها استفاده کرد. بااین‌که این سگ‌ها غریزه‌ی دعوا و جنگ ندارند، اما بعضی به‌خاطر قدرت بدنی و شجاعت‌شان آن‌ها را برای جنگیدن آموزش می‌دهند.
• ازآنجاکه از این سگ‌ها به‌عنوان سگ جنگی استفاده می‌شود، داگو آرژنتینو سگی خطرناک به‌شمار رفته و در بسیاری کشورها مثل استرالیا، جزایر کایمن، دانمارک، فیجی، ایسلند، سنگاپور و اکراین داشتن آن ممنوع است. در بریتانیا داشتن آن بدون مجوز قانونی غیرقانونی است.
• از داگو آرژنتینوها گاهی برای کار با پلیس، ارتش، جستجو و نجات استفاده می‌شود.
• این نژاد به وفاداری و شجاعت معروف است ــ یعنی ویژگی‌هایی که باعث می‌شود سگ‌های نگهبان فوق‌العاده‌ای باشند.
• حدود ۱۰ درصد از داگو آرژنتینوها از ناشنوایی در یک گوش یا هر دو گوش رنج می‌برند که مربوط به زال بودن آنهاست.
• تربیت و اجتماعی کردن آنها در تولگی باعث می‌شود در بزرگسالی رفتار به‌مراتب بهتری داشته باشد. این نژاد به‌خاطر قدرت بدنی بالاشان حتماً نیاز به مربی دارند تا بدون تنبیه آموزش ببینند و برای افراد تازه‌کار مناسب نیستند.
• این نژاد معمولاً به‌خاطر قد بلند و پوشش بدنی سفیدش با بولداگ آمریکایی اشتباه گرفته می‌شود. همچنین بااینکه داگو آرژنتینو جثه‌ی بزرگ‌تری نسبت به پیت‌بول تریر آمریکایی دارد،  ممکن است با این نژاد هم اشتباه گرفته شود.

تاریخچه

‏داگو آرژنتینو از نژاد سگ جنگی کوردوبا است که سگی غول‌پیکر و خشن است و همانط‌ور که از نام آن پیداست، برای جنگ با سگ‌های دیگر مورد استفاده قرارمی‌گرفته است. فردی به نام آنتونیو نورس مارتینز از آرژانتین، به دنبال سگی شجاع و شکاری برای محافظت از املاکش بوده که در عین حال وفادار هم باشد . مارتینز در دهه‌ی بیست میلادی شروع به پرورش نژادی جدید کرد که در آن میل به جنگیدن کمتر شده و درعوض غریزه‌ی شکاری‌اش بالاتر رود. او برای رسیدن به ویژگی‌های موردنظرش نژادهای مختلفی را با هم ادغام کرد تا به ویژگی‌های کنونی داگو آرژنتینو برسد. مارتینز موفق شد همراهی قابل‌اعتماد با غریزه‌ی شکاری بالا و اندامی قوی و عضلاتی به وجود آورد که هم برای شکار مناسب بود و هم می‌توانست همراهی وفادار برای خانواده باشد. متاسفانه هنوز هم گاهی‌اوقات از این نژاد به‌خاطر طبیعت قوی و باشهامتش در رینگ‌های جنگ استفاده می‌کنند.

اندازه

‏داگو آرژنتینو سگ بزرگی است واندازه‌ی آن به ۶۹-۶۰ سانتی‌متر می‌رسد و نرها از ماده‌ها قدبلندتر هم هستند. این نژاد وزنی بین ۵۰-۴۰ کیلوگرم دارد و معمولاً طول بدنش از قدش بلندتر است. داگو آرژنتینو سر بزرگ و پهنی دارد و همین خصوصیت او را شبیه به بولداگ آمریکایی یا پیت‌بول تریر آمریکایی می‌کند. باوجود اعداد استانداردی که ذکر شد، این سگ‌ها می‌توانند درشت‌تر یا ریزتر هم باشند.

‏شخصیت

داگو آرژنتینو سگی است وفادار با حساسیت زیاد به منطقه‌ی خود که همین باعث می‌شود سگ نگهبانی فوق‌العاده باشد. آن‌ها به‌خوبی از خانواده‌ی خود و حتا بچه‌های خانواده محافظت می‌کنند، بااین‌حال غریزه‌ی شکار فوق‌العاده‌شان باعث می‌شود همراه خوبی برای حیوانات دیگر مثل گربه‌ها یا سگ‌های کوچک‌تر نباشند. اما این غریزه آن‌ها را به شکارچی‌هایی عالی تبدیل می‌کند که حتا می‌توانند گرازهای وحشی را هم شکار کنند. آن‌ها سگ‌هایی مستقل‌اند که آموزش و تربیت شان نیاز به صاحبی مجرب دارد، مخصوصاً درمورد اجتماعی‌ شدن‌شان چون داگو آرژنتینو دربرابر غریبه‌ها و سگ‌های دیگر چندان خوش‌برخورد نیست. آن‌ها بسیار بااراده‌اند و به تحریک فیزیکی و ذهنی بالایی نیاز دارند، به همین دلیل زندگی آپارتمانی شرایط ایدآل زندگی برای آن‌ها نیست. بهتر است آموزش‌های او را از سن کم و تولگی شروع کنید.

‏‏سلامتی

داگو آرژنتینو در معرض برخی بیماری‌ها قرار دارد. یکی از مهم‌ترین آن‌ها ناشنوایی است، طوری‌که ده درصد این نژاد در یک یا هر دو گوش ناشنوا هستند. این نوع ناشنوایی مخصوص نژادهایی است که رنگ پوشش آن‌ها سفید است مثل دالمیشن‌ها، باکسر یا بول‌تریر سفید. این نژاد ممکن است دچار مشکلات دیگری از جمله موارد زیر هم بشود: کم‌کاری تیروئید، گلوکوم،  دیگری از جمله کم کاری تیروئید ، گلوکوم (کوری تدریجی) و از کار افتادن حنجره . همچنین ممکن است از دیسپلازی لگن که درمیان سگ‌های نژاد بزرگ رایج است هم رنج ببرند.

‏مراقبت و نگهداری

خیلی مهم است که فعالیت جسمی و تحریک ذهنی کافی برای داگو آرژنتینو فراهم کنید تا دچار بی‌حوصلگی، اضطراب و رفتارهای مخرب نشوند. درمورد داگو آرژنتینو هم مثل همه‌ی سگ‌های دیگر، چکاپ منظم با دامپزشک، بهداشت دندان و گرومینگ بسیار مهم است. گوش‌هاشان باید به صورت هفتگی چک شود و ناخن‌هاشان به‌صورت ماهانه کوتاه شود. درمورد موارد مراقبتی خاص سگ خودتان می‌توانید از دامپزشکی هم کمک بگیرید.

تغذیه

داگو آرژنتینو به رژیم‌غذایی مخصوص سگ‌های بزرگ به همراه میزان کافی آب تازه و تمیز نیاز دارد. آن‌ها سگ‌هایی پرانرژی‌اند که این موضوع حتماً باید در تغذیه‌شان مدنظر قرار گیرد. نیازهای غذایی آن‌ها در دوران تولگی با بزرگسالی متفاوت خواهد بود. بهترین روش برای تنظیم یک برنامه‌ی غذایی خوب برای داگو آرژنتینو این است ک هبا دامپزشکش در این زمینه مشورت کنید.

ویژگی‌های ظاهری

داگو آرژنتینو موهایی کوتاه و تماماً سفید دارد، هرچند گاهی لکه‌ی سیاهی روی ناحیه‌ی سرشان دیده می‌شود. بااین‌که موهاشان کوتاه و نگهداری از آن آسان است، جثه‌‌ بزرگ‌شان باعث می‌شود گرومینگ آن‌ها کمی سخت شود. موهای داگو آرژنتینو باید به صورت هفتگی شانه شود و حمام سه ماه یکبار برای‌شان کافی است. ریزش موی به‌نسبت کمی دارند اما همان هم به‌دلیل کوتاه بودن موهاشان اصلاً به چشم نخواهد آمد. برای پاک کردن لباس‌ها از موی سگ می‌توانید از رول‌های پرزگیر چسبی استفاده کنید.

ارتباط با کودکان و حیوانات‌خانگی دیگر

داگو آرژنتینو فوق‌العاده به خانواده‌اش که شامل بچه‌ها هم می‌شود وفادار است، البته این به شرطی است که به حضورشان عادت کرده باشد. باتوجه به این موضوع که داگو آرژنتینو رفتار چندان خوبی با غریبه‌ها ندارد، اولین دیدارش با بچه‌ها می‌تواند کمی سخت باشد. در تمام شرایط وقتی سگ‌ها کنار بچه‌ها هستند، باید تحت‌نظر یک بزرگ‌تر قرار گیرند. به کودکان آموزش دهید که چطور باید به سگ‌ها نزدیک شوند و آن‌ها را لمس کنند و هیچ‌وقت بچه‌های خیلی کوچک و سگ‌ها را با هم تنها نگذارید. به کودکان‌تان بیاموزید که هیچ‌وقت به سگی که خوابیده یا در حال غذا خوردن است نزدیک نشود یا سعی نکند غذای او را بگیرد. داگو آرژنتینو اگر در تولگی به‌خوبی آموزش ببیند و اجتماعی شود، در بزرگسالی با آدم‌ها و حیوانات‌خانگی دیگر رفتار خوبی خواهد داشت. همچنین به‌دلیل غریزه‌ی شکار بالایی که دارد، اگر خوب تربیت و اجتماعی نشود، قادر نخواهد بود در کنار حیوانات دیگر مثل سگ‌ها و گربه‌های کوچک بماند. داگو آرژنتینو بهتر است در خانه‌ای نگهداری شود که حیوان‌خانگی دیگری در آن زندگی نمی‌کند.