ویروس کالیسی در گربه ها

ویروس کالیسی در گربه ها

  • ویروس کالیسی عفونت ویروسی تنفسی در گربه ها است.
  • در میان گربه ها واگیر دار است اما در میان سگ ها و انسان ها منتقل نمی شود.
  • ویروس کالیسی در گربه ها از طریق ذرات معلق هوایی، ترشحات چشم و بینی و بزاق منتقل می شود
  • ممکن است در درمان آن از آنتی بیوتیک ها، محرک های اشتها، قطرۀ بینی و دیگر داروها استفاده گردد.
  • برای پیشگیری از ابتلای گربه ها به کالیسی ویروس واکسن وجود دارد که واکسنی اساسی است.

عفونت های تنفسی در گربه ها اتفاق نادری نیست. آن ها سرفه و عطسه می کنند، آب بینی خود را بالا می کشند و عموماً حال خوبی ندارند. ویروس ها معمولاً باعث عفونت های تنفسی در گربه ها می شوند. کالیسی ویروس در صدر جدول علل ویروسی برای بیماری های تنفسی در گربه ها است. چیزهای زیادی برای یادگیری درمورد کالیسی ویروس در گربه ها وجود دارد. بدون اتلاف وقت، بیایید تا در مورد آن صحبت کنیم.

 

کالیسی ویروس چیست؟

 بخشی از تیره ای در ویروس ها با نام ویروس های کالیسی است. ویروس های این تیره گربه ها و جانوران دیگری مانند خزندگان، دوزیستان و احشام را آلوده می کنند.

کالیسی ویروس بر روی گربه های وحشی و اهلی در سراسر دنیا تأثیر می گذارد. در ابتدا باعث ایجاد عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی (بینی، دهان و گلو) و بیماری های دهانی می گردد. هرچند، گاهی اوقات به ریه ها انتشار می یابد و باعث به وجودآمدن عفونت های دستگاه تنفسی تحتانی می شود.

سویه های زیادی از کالیسی ویروس وجود دارد. آن ها به سرعت جهش پیدا می کنند و شدت بیماری در آن ها متفاوت است. به همین دلیل است که علی رغم استفادۀ گسترده از واکسن کالیسی ویروس (بعداً راجع به آن بحث خواهد شد)، هنوز هم این عفونت بسیار در گربه ها شایع است.

سویه ای خاص از کالیسی ویروس که با عنوان بیماری سیستمیک بدخیم مرتبط با کالیسی ویروس گربه ای (FCV-VSD) بیماری شدیدی در گربه ها ایجاد می کند و می تواند کشنده باشد. خوشبختانه، این سویۀ ویروسی نادر است. تعداد کمی از سویه های دیگر این ویروس عفونت های تنفسی ایجاد نمی کنند. در عوض، آن ها بر روی مفاصل تاثیر می گذارند و باعث ایجاد لنگی مرتبط با کالیسی ویروس در این گربه های دوست داشتنی ما می شود.

 

آیا کالیسی ویروس در گربه ها مسری است؟

بله، کالیسی ویروس مسری است. این ویروس ممکن است از طریق بزاق، ترشحات بینی و یا عطسه میان گربه ها منتقل شود. اگر می خواهید بدانید که آیا سگ یا انسان ها می توانند از گربه ها به کالیسی ویروس مبتلا شوند، خیالتان جمع باشد، این ویروس تنها بر روی گربه ها اثرگذار است. این ویروس در میان گونه های دیگر شایع نیست و به آنها منتقل نمی شود.

 

گربه ها چگونه به کالیسی ویروس مبتلا می شوند؟

کالیسی ویروس به سادگی در میان گربه ها پخش می شود. ذرات کوچک ویروس از طریق ذرات معلق در هوا، ترشحات بینی و چشم ها و بزاق منتقل می شوند. یک گربه هنگامی مبتلا می شود که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم با ذرات آلودۀ معلق در هوا، ترشحات چشم و بینی یا بزاق گربه ها تماس پیدا کند. برای مثال، هنگامی که یک گربۀ آلوده عطسه می کند، ذرات حاوی ویروس معلق در هوا بر روی سطوح می نشینند و محیط اطراف گربه ها مانند اسباب بازی ها یا ظرف غذایشان را آلوده می کنند. گربه ممکن است با اسباب بازی آلوده بازی کند و به ویروس مبتلا گردد. اگر مادر بچه گربه های تازه متولدشده مبتلا به این ویروس باشد، می تواند آن را به بچه هایش منتقل کند.

گربه هایی که درگروه های زیر دسته بندی شده اند، در معرض بیشترین خطر ابتلا به کالیسی ویروس هستند:

  • گربه های مسن
  • گربه هایی با بیماری های مزمن
  • گربه های جوان، مخصوصا بچه گربه ها
  • گربه هایی که در یک محیط شلوغ زندگی می کنند (مانند پناهگاه ها و مراکز نگهداری گربه ها).

 

علائم کالیسی ویروس در گربه ها

گربه های آلوده با کالیسی ویروس فوراً علائم بیماری را نشان نمی دهند. هنگامی که ویروس وارد بدن می شود، قبل از آشکار شدن علائم یک دورۀ کمون به مدت دو تا چهارده روز وجود دارد.در طول دورۀ کمون، کالیسی ویروس در انتهای دهان قرار می گیرد. ویروس در آنجا تکثیر می شود و به قسمت های مختلف گسترش می یابد. در بیماری سیستمیک بدخیم مرتبط با کالیسی ویروس گربه ای، ویروس در اندام های اصلی مانند کبد پخش می شود. در بیماری لنگی مرتبط با کالیسی ویروس، ویروس به مفاصل گربه حمله می کنند.

هنگامی که علائم آشکار می شوند، معمولاً دو تا سه هفته ادامه پیدا می کنند اما ممکن است در مورد های شدیدتر ممکن است تا شش هفته ادامه یابند. یک گربۀ آلوده تا زمان وجود علائم مریضی می تواند ویروس را پخش کند.

علائم دستگاه تنفسی فوقانی که در زیر گفته می شود، معمولاً اولین نشانه های ابتلا به کالیسی ویروس هستند:

  • عطسه
  • لوچی
  • ترشحات چشم
  • ترشحات بینی
  • احتقان بینی
  • ورم ملتحمه ( التهاب بافت پوششی پلک چشم)

ترشحات چشم و بینی از شفاف تا زرد و سبز متغیر است. زرد و سبز نشان دهندۀ یک عفونت باکتریایی ثانویه پس از ابتلا به عفونت ویروسی است. منتشر شدن ویروس به دهان باعث ایجاد زخم های دردناک دهانی بر روی زبان، لثه ها و لب ها می شود. این زخم ها باعث افزایش شدید ریزش بزاق بدون کنترل می شوند. بسیاری از موارد مبتلا به کالیسی ویروس خفیف هستند. اگرچه، اگر عفونت شدت یابد، گربه ها علائم سیستمیک مانند کاهش وزن، کاهش اشتها، بی حالی و افسردگی را نشان می دهند.

در گربه های مبتلا به بیماری لنگی مرتبط با کالیسی ویروس، لنگ زدن و مفاصل دردناک مشاهده می شود. گربه های مبتلا به بیماری سیستمیک بدخیم مرتبط با کالیسی ویروس گربه ای بسیار مریض می شوند و علائمی مانند ورم سر و پا، تب و زردی (چشم ها، پوست و دهان زرد می شود) نشان می دهند.

 

تشخیص کالیسی ویروس در گربه ها

دامپزشکان معمولاً کالیسی ویروس را برحسب علائمش تشخیص می دهند. اگر گربۀ شما علائم عفونت تنفسی را داشته باشد، دامپزشک شما سابقۀ بیماری گربه تان را می پرسد و آزمایش های فیزیکی لازم را انجام می دهد. اکثر اوقات تشخیص قطعی کالیسی ویروس نیاز به شروع درمان ندارد. اگرچه، موقعیت هایی وجود دارد که تشخیص قطعی کمک کننده خواهد بود. یکی از آن موقعیت ها زمانی است که چند گربه در یک مکان نگهداری می شوند و دیگری هنگامی است که از گربه برای تولیدمثل استفاده می شود.

برای بدست آوردن یک تشخیص قطعی، دامپزشک نمونه ای از چشم ها، بینی یا دهان تهیه می کند و آن را به آزمایشگاه های تشخیصی برای تأیید آلودگی با ویروس می دهد. ویروس از دو طریق قابل شناسایی است:

  • آزمایش واکنش زنجیره ای بسپاراز (PCR) : یک آزمایش در سطح مولکولی که دی ان ای ویروسی را تشخیص می دهد.
  • کشت ویروس در یک ظرف پتری

اگرچه این روش های آزمایش دقیق هستند، اما تشخیص اشتباه نیز ممکن است. برای مثال، گربه ای که اخیراً در معرض این ویروس قرار گرفته جواب آزمایشش مثبت است اما ممکن است مریض نباشد. برای گربه هایی با احتمال ابتلا به بیماری لنگی مرتبط با کالیسی ویروس، عکس برداری با اشعۀ ایکس علت های دیگر لنگی مانند آسیب های فیزیکی را حذف می کند. اگر گربه ای با علائم عفونت مزمن تنفسی به درمان جواب نمی دهد، عکس برداری از قفسۀ سینه، آزمایش خون، آنالیز ترشحات چشم و بینی می تواند در تشخیص بیماری کمک کند.

 

چگونه کالیسی ویروس در گربه ها را درمان کنیم؟

درمان کالیسی ویروس در گربه ها باهدف درمان علائم بیماری به جای درمان خود ویروس انجام می گیرد. خوشبختانه، تعداد زیادی از گربه هایی که با ویروس کالیسی مبتلا می شوند کاملاً بهبود می یابند. اما نکته ای وجود دارد. گربه های بهبودیافته ممکن است ویروس را در بدن خود حمل کنند و تبدیل به ناقلین ویروس شوند. پس از بهبودی حدود 50 % از گربه ها به طور موقت یا برای ادامۀ زندگی شان تبدیل به ناقلین ویروس می شوند. گربه های ناقل می توانند به طور متناوب ویروس را پخش کنند و این کار آنها را تبدیل به منابع آلودگی ویروسی برای سایر گربه ها می کند.

 

چندین نوع داروی مختلف برای درمان علائم کالیسی ویروس وجود دارد:

  • آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت های باکتریایی ثانویه
  • محرک های اشتها، مکمل و تقویتی گربه برای افزایش اشتها
  • قطره های نمکی بینی برای رهایی از احتقان بینی
  • داروهای ضد التهاب برای کاهش ناراحتی های دهانی

 

اقدامات مراقبتی دیگر برای گربه های مبتلا به کالیسی ویروس پیشنهاد می شود. این اقدامات شامل:

  • تمیز کردن ترشحات بینی و چشم
  • دادن غذاهای خوشمزه تر برای تحریک اشتها
  • مرطوب کردن محیط (بخار آب گرم) برای رهایی از احتقان بینی و راه هوایی

گربه های مبتلا به بیماری سیستمیک بدخیم مرتبط با کالیسی ویروس گربه ای باید بستری شوند و تحت مراقبت های فوری مانند تزریق مایعات درون رگی قرار بگیرند تا کاملاً بهبود یابند. متأسفانه نزدیک به 70 % گربه های مبتلا به بیماری سیستمیک بدخیم مرتبط با کالیسی ویروس گربه ای علی رغم تحت درمان قرارگرفتن، زنده نمی مانند. گربه های مبتلا به بیماری لنگی مرتبط با این بیماری با استفاده از ضد التهاب ها از درد در مفاصل رهایی می یابند.

اگر شما چند عدد گربه دارید و یکی از آنها تحت معالجه برای ابتلا به کالیسی ویروس است، گربۀ آلوده را در طول درمان جدا کنید. وسایل آلودۀ گربه تان (اسباب بازی گربه، محل خواب، جعبۀ دستشویی، غذا و ظرف آب و غذای گربه) را با مخلوطی از یک دوم پیمانه گندزدا برای هر گالون آب ضد عفونی کنید. از ضدعفونی کننده لایسول استفاده نکنید زیرا برای گربه ها سمی است.

اگرچه هزینۀ درمان بسته به اقدامات و موقعیت های جغرافیایی متفاوت است، اما میانگین هزینۀ درمان کالیسی ویروس نزدیک به 300 تا 400 دلار است. اگر مبتلا نیاز به بستری شدن و درمان فوری داشته باشد هزینه های درمان به طور قابل توجۀ افزایش پیدا می کنند.

 

 چگونه از ابتلای گربه ها به کالیسی ویروس جلوگیری کنیم؟

با وجود سویه های زیاد کالیسی ویروس در گربه ها، محافظت صد در صدی در مقابل عفونت عملی نیست. خوشبختانه، مراحل پیشگیری که در پایین ذکر شده است می تواند شانس گربۀ شما را در مقابل عفونت با کالیسی ویروس افزایش دهند:

از ارتباط با گربه های غریبه خودداری کنید. از ارتباط مستقیم گربۀ خود با دیگر گربه ها مخصوصاً اگر از وضعیت واکسیناسیون آنها اطلاعی ندارید، خودداری کنید. اقدامات بهداشتی مناسب را تمرین کنید. در هنگامی که چند گربه را لمس می کنید، قبل از دست زدن به گربۀ بعدی دست خود را بشویید. در هنگام آوردن گربه های جدید مراقب باشید. اگر سرپرستی گربۀ جدیدی را به عهده می گیرید، آنها را به مدت یک تا دو هفته جدا کنید و آنها را برای علائم عفونت های تنفسی زیر نظر بگیرید.

 

واکسن کالیسی ویروس در گربه ها

واکسینه کردن گربۀ خود در مقابل کالیسی ویروس یک عمل پیشگیرانۀ ضروری است. این واکسن، یک واکسن اصلی در گربه ها است. اما آگاه باشید، واکسن ایمنی صددرصدی در مقابل ویروس ایجاد نمی کند. اگرچه که ممکن است یک گربۀ واکسینه شده به  ویروس مبتلا شود، اما واکسن باعث کاهش شدت مریضی می شود.

 

واکسن در دو فرمولاسیون ارائه می شود:

از طریق بینی و از راه تزریق. نوع از راه بینی آن باعث می شود که گربه پس از گذشت یک هفته واکسیناسیون نیز عطسه کند واکسن کالیسی  با ترکیبی از واکسن های دیگر که شامل هرپس گربه ای -1 و پاروویروس گربه ای است، داده می شود.

انجمن بیمارستان حیوانات آمریکا/ دستورالعمل واکسیناسیون گربه سانان برای متخصصان انجمن بیمارستان های آمریکا پروتکل های زیر را برای واکسن کالیسی  پیشنهاد می کند:

 

  • دوز اول واکسن را زودتر از شش هفتگی گربه نزنید
  • دوز های بعدی را هر سه تا چهار هفته تا هنگامی که سن گربه به 16 تا 20 هفته رسیده است، ادامه دهید.
  • دوزهی بوستر یا افزاینده را هر 1 تا 3 سال بزنید.

یک سری متغیر در میزان دوره های واکسن بوستر وجود دارد. برای مثال، اگر می خواهید گربه تان را در پانسیون بگذارید، ممکن است دامپزشکتان پیشنهاد بدهد قبل از بردن گربه تان به پانسیون واکسن بوستر را بزنید.دامپزشکتان تعیین می کند که هرچند وقت یکبار گربه تان باید واکسن بوستر را بزند. اگر گربه شما هنگام دریافت اولین واکسن بزرگ تر از شش هفته است، دامپزشک شما پروتکل واکسیناسیون متفاوتی را دنبال خواهد کرد، برای مثال هر سه تا چهار هفته دو دوز واکسن را تزریق خواهد کرد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *