نژاد سگ پاگ

 

نژاد سگ پاگ

معمولا به تعداد زیادی سگ که در فضای کوچکی قرار داده شده اند پاگ گفته می شود. نژاد سگ پاگ تنومند فشرده قرار داده شده در کنار هم، بخشی از گروه بازی کلوپ آمریکایی کلنل هستند و به عنوان دلقک های دنیای سگ ها شناخته می شوند؛ زیرا حس شوخ طبعی زیادی داشته و تمایل به اجرای نمایش دارند.

اگرچه این سگ ها اصیل هستند، اما ممکن است آنها را در پناهگاه ها و یا گروه های نجات بیابید. به یاد داشته باشید که سرپرستی سگ ها را قبول کنید. اگر می خواهید سگی را به خانه ببرید آن را نخرید.

نژاد سگ پاگ نژادی است که اصالتا برای در آغوش گرفته شدن به وجود آمده و در کنار انسان ها رشد بیشتری می کند. آنها خیلی حساس هستند و می توانند حیوانات خانگی خوبی باشند؛ البته به خاطر تنها ماندن در خانه برای ساعت های طولانی در روز از شما تشکر نخواهند کرد. اگرچه این توله ها به خصوص در هنگام آموزش روی لجبازی هم دارند، اما سگ های بازیگوش و احساساتی هستند که با والدین جدید خود به خوبی کنار می آیند. اگر به دنبال همراه دوست داشتنی و بی دردسری هستید این نژاد می تواند برای شما مناسب باشد.

 

اطلاعات بیشتری در مورد این نژاد

صورت بانمک نژاد سگ پاگ، با چروک های عمیق دور چشم های بزرگ و سیاهش و صورتی گرد و پهن فقط شما را به خنده می اندازد. این باور وجود دارد که اسم پاگ از کلمه ای لاتین به معنی مشت می آید؛ زیرا صورتش شبیه به مشت انسان است.

نژاد سگ پاگ ذاتا دلقک است؛ اما با متانت راه می رود. سگ های بازیگوشی هستند و می توان با آنها بازی کرد، اما عاشق نیز بوده و باید به انسان ها نزدیک باشند. پاگ دوست دارد در مرکز توجه قرار گرفته و اگر نادیده گرفته شوند احساس ناراحتی و غم می کنند.

بدن پاگ قوی و پر حجم است و معمولا بیشتر از 20 پوند وزن دارد. سر آنها بزرگ و گرد است و چشم های درشت و گردی دارد. چروک های عمیق و واضحی روی صورتشات وجود دارد. افسانه ها می گویند که صاحبان چینی آنها به این چروک ها اهمیت می دادند، زیرا نمادی از خوشبختی در زبان آنها بوده است. از همه با اهمیت ترها سگ هایی بودند که چروک هایشان به شکل کلمۀ «شاهزاده» در زبان چینی درآمده بود.

خال روی گونه های پاگ «لکه های زیبایی» نامیده می شوند. دور دهانش مشکی است و روی پیشانی اش به وضوح جای انگشت شست وجود دارد و پشت کمرش خط مشکی دارد. گوش هایش نرم، سیاه و مخملی است. فک زیرین خاصی دارد (دندان های پایینی  کمی بالاتر از دندان بالایی می روند) و دم تقریبا فرخورده ای دارد.

 

شخصیت

شخصیت باهوش، شاد و احساساتی دارند؛ وفادار بوده و جذابند، بازیگوش و موزی هستند. علی رغم اینکه خیلی باهوشند می توانند خودسر باشند که آموزش را چالش برانگیز می کند.

اگرچه پاگ ها می توانند سگ های محافظ خوبی باشند تمایلی به زوزه کشیدن و عو عو کردن ندارند که همسایه ها از این بابت بسیار ممنون شما خواهند بود. اگر آموزش داده شه و اجتماعی بار بیایند با دیگر حیوانات و بچه ها ارتباط خوبی برقرار خواهند کرد. چون نژادی کوچک و آرام هستند و وقتی داخل فضای بسته باشند کمی غیرفعال می شوند، برای ساکنین آپارتمان ها می توانند انتخاب خوبی باشند. به دلیل صاف بودن فرم صورتشان در هوای گرم یا سرد خوب عمل نکرده و باید داخل محیط سربسته نگهداری شوند.

پاگ ها موی کوتاه و پرپشتی دارند و می دانیم که خیلی ریزش مو دارند. اگر با پاگ زندگی می کنید باید برای خرید یک جاروبرقی قوی سرمایه گذاری کنید.

 

نکات کلیدی

  • پاگ ها می توانند خیلی لجباز باشند و دزدیدن آنها سخت است. آموزش کرت (جعبه) توصیه می-شود.
  • آنها طاقت گرمای شدید و هوای شرجی را به دلیل داشتن پوزۀ کوتاه ندارند (هوا قبل از ورود به ریۀ سگ هایی که پوزۀ بلند دارند خنک می شود). وقتی پاگ بیرون است به دقت مواظب نشانه-های گرمازدگی در آنها باشید. آنها قطعا حیوانات خانگی هستند و نباید بیرون نگه داشته شوند.
  • برعکس موهای کوتاهشان ریزش موی شدید دارند.
  • پاگ ها خس خس می کنند، خرناس می کشند، و با صدای بلند خر خر می کنند.
  • چون چشم های برجسته ای دارند خیلی در معرض آسیب به چشم قرار می گیرند.
  • پاگ ها با ولع غذا می خورند و اگر موقعیتش را داشته باشند بیش از حد غذا می خورند. چون به راحتی وزن اضافه می کنند، درصورتی که با دقت روی غذا خوردن آنها نظارت نشود، به سرعت چاق می شوند.
  • پاگ ها به همراهی مداوم انسان ها نیاز دارند. اگر پاگ دارید انتظار این را داشته باشید که دنبال شما در اطراف خانه بچرخد، روی پایتان بنشیند و بخواهد که روی تخت با شما بخوابد.
  • هواداران پاگ ها گروه های باحال و دوست داشتنی هستند. آنها عاشق دورهمی، پیاده روی با پاگ ها و آراستن آنها هستند.
  • برای داشتن یک سگ سالم هیچ وقت از پرورش دهنده های بی مسئولیت، سگ فروشی ها و یا مغازه های فروش حیوانات خانگی خرید نکنید. به دنبال پرورش دهندۀ معتبری بگردید که سگ-های پرورشی اش را از لحاظ بیماری های ژنتیکی بررسی می کند و مطمئن است بیماری به دیگر سگ ها منتقل نشود و حرارت بدنشان را مرتب چک می کند.

 

تاریخچه

نژاد سگ پاگ اصالتا از چین می آیند که مربوط به سلسلۀ هانس ( 206 سال قبل از میلاد تا 200 سال بعد از میلاد مسیح ) است. برخی تارخدانان معتقدند که پاگ ها به نژاد بولداگ تبتی مربوطند. امپراطوران چینی به آنها ارزش داده و در مکان های لوکسی نگهداری شدند؛ حتی گاهی اوقات توسط سربازان از آنها نگهبانی می شد.

پاگ ها یکی از سه نوع سگ های بینی کوتاه هستند که می دانیم توسط چینی ها پرورش داده شده اند: به شیر پادشاه، پکن نشین ، و لوزه نیز معروفند که نام های قدیمی آنهاست. برخی فکر می کنند که «سگ-های فو» مشهور چین نمایانگری از پاگ های باستانی هستند. شواهدی از سگ های شبیه به پاگ در تبت و ژاپن قدیم پیدا شده است.

در اواخر دهۀ 1500 و اوایل دهۀ 1600، چین تجارت با اروپا را آغاز کرد. گزارش ها حاکی از آن است که اولین پاگ توسط تاجران هلندی به اروپا آورده شد که نام این نژاد را ماپشاند گذاشته و هنوز هم این نام استفاده می شود.

پاگ ها به سرعت مورد توجه خانواده های سلطنتی اروپا قرار گرفتند و حتی در تاریخ بسیاری از این خانواده ها موثر واقع شدند. بعد از اینکه  گزارش شد پاگ جان ویلیام، پرنسس منطقۀ ارنج را نجات داده است، در هلند تبدیل به سگ رسمی «ایالت ارنج» شد که این کار را با هشدار نسبت به نزدیک شدن اسپانیولی ها به او در سال 1572 انجام داده بود. وقتی ویلیام از ارنج (که بعدها وییام سوم نامیده شد) در سال 1688 با همسرش ماری دوم به انگلستان رفت تا تاج پادشاهی را از جیمز دوم بگیرد پاگ را نیز با خود بردند.

می دانیم که پاگ سیاه در دهۀ 1700 به واسطۀ علاقۀ فراوان هنرمند مشهور«ویلیام هوگارت» به پاگ شناخته شد. او پاگ سیاهی را به همراه پاگ های دیگری در نقاشی های معروفش به تصویر کشیده است. گویا نیز در سال 1785 پاگ را در نقاشی هایش کشید.

همزمان با انتشار محبوبیت پاگ در اروپا، در کشورهای مختلف با نام های متفاوتی شناخته شد. در فرانسه به او کارلین می گفتند؛ در اسپانیا دوگولو؛ در آلمان ماپس و در ایتالیا کاگانلینو.

ماری آنتیونت قبل از ازدواج با لوییس شانزدهم در سن 15 سالگی، یک پاگ به نام ماپس داشت.دیگر زن مشهور فرانسوی به نام جوزفین بناپارت، پاگی به نام فورچون داشت. قبل از اینکه با ناپلئون بناپارت ازدواج کند در زندان له کارمه اسیر بود. از آنجایی که تنها ملاقات کنندۀ مجاز برای او پاگ نازنینش بود، او پیغام هایی برای خانواده اش در طوقۀ گردنش پنهان می کرد.

پاگ در اوایل دهۀ 1800 رسما به دو تیره تقسیم شد که در انگلستان شهرت پیدا کردند. یکی از تیره ها موریسون نامیده می شد که در بین سگ های اشرافی ملکه شارلوت، همسر جورج سوم دیده می شد. تیرۀ دیگر توسط لرد و لیدی ویلوبی از ارسبی پرورش داده شد و جزسگ های وارداتی از روسیه و یا مجارستان به شمار می رفت.

اولین بار پاگ ها در سال 1861 در انگلستان دیده شدند. در سال 1871 به 66 پاگ در مرحلۀ اول شناسنامه داده شد.

در همان زمان در چین، پاگ ها توسط خانواده های سلطنتی پرورش داده می شد. وقتی بریتانیا بر قصر امپراطوری چین در سال 1860 تسلط یافت، آنها چندین پاگ را پیدا کرده و برخی از کوچکترهایشان را با خود به انگلستان برگرداندند.

دو پاگ به نام ها لمب و موس به انگلستان برده شدد. این دو نژاد اصیل پرورش داده شده و نژاد «کلیک» را خلق کردند. او سگ ویژه ای بود و بارها با تیره های ویلوبی و موریسون ترکیب داده شد. کلیک در کل، نژاد پاگ ها را ارتقا بخشید و پاگ را به شکلی که امروز می شناسیم درآورد.

نژاد سگ پاگ در دورۀ ویکتوریا خیلی معروف شد و در بسیاری از نقاشی ها، کارت پستال ها و پیکرتراشی های آن دوره دیده شد. اغلب اوقات با طوقه های بزرگ و تزئینی یا کمان های بزرگ روی گردن های کوتاه و کلفتشان به تصویر کشیده می شدند.

ملکه ویکتوریا پاگ های زیادی داشت و آنها را پرورش می داد. ملکه پاگ های زردآلوی حنایی را ترجیح می داد، در حالی که دیگر عاشق پاگ به نام لیدی براسی پاگ های سیاه را بعد از بازگشتش از چین در سال 1886 معروف کرد.

بعد از جنگ جهانی، پاگ ها در آمریکا شهرت پیدا کردند و این نژاد در سال 1885 توسط کلوپ آمریکایی «کلن» شناخته شد. در ابتدا، پاگ ها خیلی مشهور بودند، اما در انتهای قرن علاقه به این نژاد از بین رفت. برخی از پرورش دهندگان به پرورش آنها ادامه دادند و بعد از چند سال این نژاد دوباره به شهرت رسید. کلوپ پاگ آمریکایی نیز در 1931 تاسیس شده و توسط AKC در همان سال به رسمیت شناخته شد.

  نژاد سگ پاگ

اندازۀ پاگ

نژاد سگ پاگ ( نر و ماده ) بین 14 تا 18 پوند وزن دارند. در کل قدشان تا شانه به 10 تا 14 اینچ می رسند.

 

شخصیت

از نژاد سگ پاگ انتظار شکار، نگهبانی و یا اصلاح نداشته باشید. پاگ ها پرورش داده شده اند که همراه باشند و این دقیقا تنها کاری است که در آن تبحر دارند. پاگ ها مشتاق محبت هسند و ران پای شما را می خواهند و اگر صمیمیت آنها نادیده گرفته شود خیلی ناراحت می شوند.

به بی تحرکی علافۀ خاصی دارد، دوست دارد وقتی شما کتاب می خانید و یا فیلم می بینید روی پای شما بنشیند. این بدان معنا نیست که پاگ بی عرضه است. او سگی بازیگوش و با نمک است که از زندگی لذت برده وصاحبش را با کارهای احمقانه اش شاد می سازد.

خلق و خویش تحت تاثیر عوامل مختلفی شامل وراثت، آموزش و اجتماعی بودن قرار دارد. سگ هایی که خلق و خوی معتدلی دارند کنجکاو و بازیگوش هستند و می خواهند به مردم نزدیک شده و توسط آنها نگهداشته شوند. توله ای را از وسط جاده پیدا کنید، نه توله ای که به ظرف آشغالش لگد می زند و یا آن که در گوشه ای پنهان شده است.

همیشه حداقل یکی از والدین آنها را بازدید کنید تا از داشتن خلق و خوی معتدلی که مد نظر شماست اطمینان پیدا کنید؛ معمولا مادر در دسترس است. دیدن خواهر برادرها و یا دیگر اقوام والدین پاگ نیز برای ارزیابی شخصیت توله در بزرگسالی مفید خواهد بود.

پاگ مثل بیشتر سگ ها نیاز دارد که در سن پایین به سرعت اجتماعی شود، با افراد، مناظر، صداها و تجارب زیادی ارتباط داشته باشد. اجتماعی شدن کمک می کند اطمینان یابید که پاگ کوچک شما در بزرگسالی باتجربه خواهد بود.

ثبت نام او در مهدکودک توله سگ ها شروع بسیار خوبی است. دعوت کردن منظم افراد، بردن آنها به پارک های شلوغ، و مغازه هایی که سگ را نگهداری می کنند و تفریحا به دیدن همسایه ها رفتن می تواند به او در بهتر کردن مهارت های اجتماعی کک کند.

 

سلامتی

نژاد سگ پاگ در کل سالم هستند؛ اما مثل تمامی نژادها برای شرایط سلامتی خاصی پرورش داده شده اند. تمامی پاگ ها این بیمری ها را نخواهند داشت، بلکه اگر این نژاد را انتخاب کرده  اید باید از بیماری هایش آگاهی داشته باشید.

اگر توله می خرید پرورش دهندۀ خوبی را پیدا کنید که از سلامت هر دوی والدین پاگ به شما اطمینان دهد. از او بخواهید گواهی سلامت موسسۀ ارتوپدی حیوانات (OFA) را برای سلامت استخوان بندی (با درجۀ خوب یا بهتر)، سلامت آرنج، ترویید بالا، و بیماری ون ویلبراند ارائه کند؛ از دانشگاه اوبرن برای انعقاد خون گواهی داشته باشد؛ از موسسۀ چشم چزشکی کانین (CERF) گواهی داشته باشد که چشم های او سالم است. می توانی گواهی سلامت را از وب سایت OFA چک کنید (offa.org).

  • درماتیت چی لتیلا (شورۀ روان): این بیماری پوستی است که به خاطر مایت (کرم های ریز) به وجود می آید. اگر شوره های بزرگی مشاهده کردید، به خصوص در وسط و پایین گردن آن با داپزشک خود تماس بگیرید. میت هایی که باعث این وضعیت می شوند مسری بوده و یعنی تمامی حیوانات خانۀ شما نیاز به درمان خواهند داشت.

 

  • انسفالیت پاگ: PDE بیماری کشندۀ ورم مغزی است که مختص پاگ هاست. در تحقیقات پزشکی مشخص نشده است که چرا پاگ ها به این وضع دچار می شوند. هیچ راهی برای بررسی و درمان این وضعیت وجود ندارد. تشخیص PDE می تواند تنها از طریق بررسی بافت مغز سگ بعد از مرگ او انجام شود. معمولا PDE روی سگ های جوان تاثیر گذاشته و باعث حملۀ ناگهانی، کور شدن و سپس رفتن به کما و مرگ آنها می شود. ممکن است این اتفاقات در عرض چند روز یا چند هفته رخ دهد. از آنجایی که به نظر می رسد PDE دلیل ژنتیکی داشته باشد، کلوپ پاگ آمریکایی به همراه کلوپ کنل کانین آمرکا به عنوان موسسۀ سلامت سگ ها از پروژه های تحقیقاتی حمایت می کند تا اطلاعات بیشتری در مورد این بیماری کشنده به دست آورند.
  • اپیلپسی: PDE تنها چیزی نیست که به طور ناگهان به پاگ ها حمله کند. آنها مستعد شرایطی به نام اپیلپسی ناشناخته هستند که همان حمله های بدون دلیل است. اگر سگ شما دچار حمله شد به دامپزشک مراجعه کنید تا درمان مناسب را تشخیص دهد.
  • تخریب عصب: نژاد سگ پاگ پیرتری که پشتشان را روی زمین می کشند و تلو تلو می خورند در بالا و پایین کردن مشکل داشته و یا بی اختیار می شوند که ممکن است به دلیل تخریب عصب آنها باشد. ظاهرا پاگ های متاثر از این شرایط درد نمی کشند و این بیماری آرام آرام پیشرفت می کند. حققین مطمئن نیستند که چرا این اتفاق روی می دهد. پون پای عقبی آنها معمولا قوی می ماند، صاحبین معمولا برای راحت گشتن پاگ ها برایشان آتل می خرند و داپزشک ممکن است بتواند داروهایی تجویز کند که به بهبود علائم کمک نماید.
  • زخم قرنیه:چون چشم های بزرگ و برجسته ای دارند به سادگی آسیب دیده و یا از قسمت قرنیه (قسمت سفیدی چشم) دچار زخم می شوند. اگر پاگ شما دچار دوبینی شده و یا چشم هایش قرمز و اشک می ریزد فورا با دامپزشکتان تماس بگیرید. زخم قرنیه معمولا به دارو خوب جواب می-دهد، اما اگر درمان نشده باقی بماند می تواند باعث کور شدن و یا حتی گاره شدن چشم شود.
  • خشکی چشم: کراتوکانجکتیویس سیکا و التهاب قرنیه دو نوع از شرایطی هستند که در پاگ ها دیده می شوند.ممکن است همزمان و یا به صورت جداگانه اتفاق بیافتند. خشکی چشم وقتی رخ می دهد که چشم ها برای مرطوب ماندن اشک کافی تولید نکنند. دامپزشکتان می تواند دلیل آن را بررسی کند؛ و اینکه آیا با دارو و مراقبت های ویژه قابل درمان است یا خیر. التهاب قرنیه وضعیتی است که باعث ایجاد لکه های مشکی در قرنیه و به خصوص در مرکز و نزدیک به بینی می شود. دامپزشک می تواند دارویی برای کمک به مرطوب ماندن چشم ها تجویز کرده و لکه ها را از بین ببرد. هر دوی این بیماری های چشمی به درمان و مراقبت همیشگی نیاز دارند.
  • مشکلات چشمی: پاگ ها به دلیل برآمدگی و بزرگی چشم هایشان در معرض انواع مشکلات چشمی شامل پراپتوسیس (جلوآمدگی تخم چشم) قرار دارند (تخم چشم از محفظۀ چشم خارج شده و مژه ها به پشت آن می روند)؛داشتن مژه های بیش از حد (رشد بیش از حد مژه ها روی لبۀ چشم که باعث سائیده شدن مژه ها روی چشم ها می گردد)؛ تحلیل رفتن یا آتروفی پیش روندۀ شبکیه (بیماری مخربی که سلول های دیداری شبکیه را از بین برده و باعث کوری می شود)؛ و انتروپیون یا برگشتگی پلک به درون چشم (پلک ها و ممولا پلک پایین به سمت داخل می پیچید که باعث رفتن مژه به داخل چشم و خرش آن می گردد).
  • آلرژی: برخی پاگ ها از انواع آلرژی ها رنج می برند، مثل آلرژی به لمس شدن تا حاسیت های غذایی. اگر پاگ شما پنجه هیش را لیس می زند و یا صورتش را خیلی می مالد به آلرژی شک کرده و او را برای چکاپ نزد دامپزشک ببرید.
  • دمودکتیک مانژ: دمودیکوز نیز نامیده می شود. تمامی سگ ها مسافری به نام دمودکسیس مایت را با خود حمل می کنند. سگ ماده این مایت را در اولین روزهای زندگی توله به او نتقل می کند. دمودکس مایت در فولیکول مو زندگی می کند و معمولا باعث ایجاد مشکلی نمی شود. اگر پاگ شما سیستم ایمنی ضعیف و یا دارای نقصی دارد می تواند دچار نوع قوی از دمودکتیک مانژ گردد. دمودکتیک مانژ می تواند مقطعی باشد و یا در کل بدن حیوان پخش شود. در شکل مقطعی لکه های قرمز، فلس مانند، ریزش موی سر، گردن و پاهای جلویی به وجود می آید. از آن به عنوان بیماری توله ها یاد می شود و اغلب خود به خود رفع می شود. با این حال باید سگتان را پیش دامپزشک ببرید چون می تواند کل بدنش را بگیرد. دمودکتیک مانژ کلی همۀ بدن را پوشش داده و بر توله های بزرگتر و سگ های بالغ جوان تاثیر می گذارد. در این سگ ها پوست تکه تکه می شود، نقاطی از آن کل می شود و کل پوست در سراسر بدن عفونت می کند. آکادمی آمریکایی پوست شناسی دامی اخته کردن و یا عقیم کردن تمامی سگ هایی را پیشنهاد می کند که دمودکتیک کلی دارند؛ زیرا ارتباط ژنتیکی در این بیماری وجود دارد.
  • عفونت استاف: باکتری استاف عموما روی پوست وجود دارد، اما برخی سگ ها به علت ضعیف بودن سیستم ایمنی بدنشان جوش زده و فولیکول های موهایشان عفونت می کنند. وقتی مو داشته باشند جراحات به شکل کندو در می آید، در نواحی بدون مو زخم ها مثل کرم حلقه دار می شود. باید برای درمان مناسب با دامپزشک تماس بگیرید.
  • عفونت قارچی: اگر پاگ شما بی بدی می دهد، خارش دارد و پوستش سیاه و ضخیم شده است، ممکن است دچار عفونت قارچی شده باشد. این بیماری عموما در زیربغل، پاها، کشالۀ ران، گردن و داخل گوش ها ظاهر می گردد. دامپزشکتان می تواند برای پاک کردن آنها دارو تجویز کند.
  • بیماری همی ورتبرا (فقدان نیمی از مهره ها به علت نقص تکاملی جنین): ممکن است ستون فقرات در گونه های بینی کوتاهی مثل پاگ ها، بولداگ و بولداگ فرانسوی تغییر شکل دهد. بعضی اوقات تنها تعداد کمی از مهره ها تحت تاثیر قرار گرفته و راه رفتن آنها بین 4 تا6 ماهگی به صورت نامنظم و ضعیف است. برخی سگها رفته رفته بدتر می شوند و حتی ممکن است فلج شوند. دلیل این وضعیت ناشناخته است. جراحی می تواند کمک کند.
  • هیپ دیسپلاژی (بی قوارگی کفل): این بیماری بر گونه های کوچک و بزرگی مثل پاگ ها تاثیر می گذارد. تصور می شود بسیاری از عواملی مثل ژنتیک، محیط و رژیم غذایی با این تغییر شکل مفصل ران یا کفل در ارتباط باشد. معمولا پاگ های تحت تاثیر این بیماری با مراقبت های دامپزشکی، قادر به ادامۀ زندگی نرمال و سالمی هستند.
  • بیماری لگ- پرتس: این بیماری دیگری است که مفصل ران یا کفل را درگیر می کند. بسیاری از نژادهای عروسکی مستعد چنین وضعیتی هستند. وقتی پاگ شما لگ پرتس داشته باشد، ارسال خون به سر اسخوان ران (دنبالۀ بزرگ استخوان پا) کم شده و سر استخوانی که با لگن در تماس است خرد می شود. معمولا علائم اولیۀ لگ پرتس مثل لنگیدن و تحلیل رفتگی یا آتروفی ماهیچۀ پا در توله های 4 تا 6 ماهه رخ می دهد. این وضعیت با جراحی قابل اصلاح است؛ استخوان ران جدا می شود و بنابراین دیگر به لگ وصل نیست. در بافت محل زخم حاصل از جراحی مفصل اضافی به وجود می آید و توله هیچوقت دردی حس نمی کند.
  • پتلار لاکسیشن (دررفتگی کاسه زانو): پتلار به معنی کاسه زانو یا کشکک زانو است. لاکسیشن یعنی جابجایی یک بخش آناتومی (مثل استخوان مفصل). پتلار لاکسیشن وقتی رخ می دهد که مفصل زانو (اغلب مربوط به پای عقبی) از جا دررفته و باعث درد می شود. این می تواند حیوان را فلج کند، اما بسیاری از سگ ها با وجود این شرایط می توانند به زندگی عادی ادامه دهند.
  • حساسیت به واکسن: گزارشاتی در مورد پاگ هایی وجود دارد که به واکسن های معمولی حساسیت نشان می دهند. معمولا این علائم شامل کهیر ، ورم صورت، درد و بی حالی است. سگی که به واکسن حساس است ممکن است دچار عوارضی یا مرگ شود که البته نادر است. با دقت چند ساعت بعد از واکسن زدن به پاگ نگاه کنید و اگر متوجه چیز غیرمعمولی شدید با دامپزشک تماس بگیرید.

نژاد سگ پاگ

مراقبت

اگرچه نژاد سگ پاگ بازیگوش و غیر قابل کنترل است نیاز به مراقبت کمی داشته و برای صاحبان مسن گزینۀ بسیار خوبی است. چون کوچک و آرام هستند و نسبتا در خانه غیرفعال می شوند، انتخاب خوبی برای ساکنین آپارتمان هستند.

شکم های فشردۀ آنها انرژی زیادی در خود ذخیره کرده است؛ بنابراین انتظار برخورد با رفتارهای ابلهانه را در حین پیاده روی یا بعضی بازی ها از پاگ داشته باشید. آنها به گرما و رطوبت حساس هستند؛ بنابراین اگر در محیط گرم و شرجی زندگی می کنید مطمئن شوید که پاگ شما زمان خیلی زیادی را بیرون از خانه سر نکند.

کسانی که خواب سبکی دارند نیز ممکن است به یک جفت هدفون نیاز داشته باشند؛ پاگ ها خر و پف می کنند.

 

غذا دادن

مقدارروزانۀ توصیه شده: نیم تا یک فنجان غذای خشک و با کیفیت در روز که بین دو وعدۀ غذایی تقسیم می شود.

نکته: مقدار خوراک پاگ شما به سایز، سن، ساختار بدنی، متابولیسم و سطح فعالیت آنها بستگی دارد. سگ ها مثل انسان ها دارای شخصیت هستند و همگی به یک مقدار غذا نیاز ندارند. معمولا واضح است که سگ بسیار فعال بیشتر از یک سگ تنبل به غذا نیاز دارد. کیفیت غذایی که برای سگ می خرید نیز تفاوت ایجاد می کند. هرچه غذای بهتری باشد، سگتان بیشتر پرورش پیدا می کند و مقدار کمتری از آن را می توانید در کاسۀ سگتان بریزید.

درست است که علاقۀ اولیۀ پاگ به انسانهاست، عشق دومش غذاست. این سگ ها عاشق خوردن هستند. این علاقه به همراه قامت کوتاه آنها باعث چاقی می شود. به عنوان صاحب پاگ باید خیلی آن را هار کنید. بیش از حد به او غذا ندهید. مقدار مناسبی غذا به او بدهید، درمان را کنترل کرده و او را به ورزش کردن تشویق کنید.

برای اینکه به پاگ غذا دهید به راهنمایی های ما برای خرید غذای خوب، غذا دادن به توله ها و سگ های بالغ مراجعه کنید.

 

رنگ پوشش بدن و آراستن آن

اگرچه موهایش کوتاه است اما پرپشت هستند. پاگ ها حنایی یا سیاه هستند. رنگ حنایی هاله های مختلفی مثل زردآلویی یا نقره ای دارد و تمامی پاگ هاموی کوتاه، صاف و سیاهی دارد.

موهای کوتاه و نرم اما گول زننده ای دارند. پاگ ها مخصوصا در تابستان ریزشموی شدیدی دارند. صاحبان باهوش آنها این را پذیرفته اند و کمد لباسشان را مدیریت می کنند، لباس های روشن می پوشند که موها را بهتر می پوشانند.

سپس برس کشیدن منظم و حمام کردن آنها موها را در شرایط خوبی نگه می دارد و رزش مو را ه حداقل می رساند. مام ماهانه کافی است، البته برخی صاحبین پاگ ها را بیشتر حمام می کنند. پاگ های کوچک به قدر کف دست هستند؛ برای حمام کردن می توانید آنها رادر سینک ظرفشویی بیاندازید.

باید مرتبا ناخن ها را کوتاه کنید، زیرا این سگ های خانگی معمولا به اندازۀ نژادهای فعال ناخن بلند می کنند. تمیز کردن گوش های پاگ ها به صورت هفتگی ایدۀ خوبی است.

چین صورت پاگ ها به مراقبت ویژه نیاز دارد. اگر این چروک ها خیس یا کثیف شوند، منبعی برای عفونت هستند. باید چروک ها بعد از حمام کردن خشک شده و بین آنها در هنگام حمام کردن شسته شود. برخی صاحبان از یک توپ کتان خشک استفاده می کنند؛ دیگران از برس های معمولی بچه ها برای پاک کردن بین چروک ها استفاده می کنند.

علاوه بر آن، چشم های بیرون زدۀ پاگ به توجه ویژه نیاز دارد. چون بیرون آمده اند در معرض آسیب و خارش حاصل از صابون و مواد شیمیایی قرار دارند.

مثل بیاری از گونه های کوچک، پاگ مستعد بیماری لثه است. برس کشیدن منظم با مسواک کوچک و نرم و خمیردندان سگ ها به جلوگیری از این مشکل کمک خواد کرد.

سگتان را به مسواک زدن عادت دهید و بررسی کنید که آیا توله است یا بزرگتر است. مرتبا پنجه هایش را بررسی کنید، سگ ها به پاهایشان لیس می زنند؛ پس داخل دهانشان را نگاه کنید. پیراستن تجربه ای مثبت است که با ستایش و تشکر همراه خواهد بود و زمینه را برای بررسی های بزرگسالی آنها توسط دامپزشکان و دیگر مراقبت ها فراهم می کنید.

وقتی آنها را اصلاح می کنید به دنبال زخم، جوش و یا علائمی از عفونت مثل قرمزی، تب، و یا ورم پوست، بینی، دهان و چشم ها و روی پا بگردید. چشم ها باید تمیز باشند، قرمزی یا ترشح نداشته باشند. بررسی هفتگی و دقیق به تشخیص ریسک های احتمالی برای سلامتی آنها کمک خواهد کرد.

 

بچه ها و دیگر حیوانات خانگی

نژاد سگ پاگ عاشق بچه ها هستند. اگرچه کوچک هستند، اما مثل نژادهای عروسکی ظریف نبوده و بنابراین برای خانواده هایی که بچه دارند انتخاب خوبی هستند. البته بچه هایی که می خواهند سگ های فعالی داشته تا توپ را آورده و یا فوتبال بازی کنند ناامید خواهند شد. بزرگترها باید مواظب بازی بچه ها و پاگ ها باشند.

پاگ هایی که به درستی تربیت شده و اجتماعی باشند از همراهی با سگ ها لذت می برند و به گربه ها، خرگوش ها و دیگر حیوانات اعتماد دارند.

 

گروه نجات

معمولا نژاد سگ پاگ بدون درک کامل از مسائل ربوط به مالکیت آنها خریده می شوند. پاگ های زیادی برای به سرپرستی گرفته شدن و یا پرورش وجود دارد. موارد زیادی برای نجات دادن وجود دارد که لیست نکرده ایم. اگر برای منطقۀ خودتان لیست بی سرپناهان را نیافتید با کلوپ ملی نژادی یا کلوپ نژاد محلی تماس گرفته و آنها می توانند شما را به سمت پاگ های بی سرپناه هدایت کنند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *