نژاد سگ مالتیز

 

نژاد سگ مالتیز

نژاد سگ مالتیز یک نژاد آرام و بی باک، مالتیز با همه مثل یک دوست احوال پرسی می کند. موهای درخشان سفید این نژاد باعث می شود که این سگ ها ظاهر نجیب و مغروری داشته باشند، اما گول ظاهر را نخورید. اگرچه، این سگ ها اصیل هستند، اما ممکن است بتوانید آن ها را در پناهگاه ها و زیر نظر گروه های نجات پیدا کنید. به یاد داشته باشید که اگر می خواهید از یک سگ نگهداری کنید، آن را به سرپرستی بگیرید؛ و خرید نکنید. این نژاد یک سگ بانشاط و نیرومند است که نه تنها بهترین همراه برای شماست، بلکه در سگ درمانی و ورزش های سگ ها مثل چابکی، مطیع بودن، رالی و دنبال کردن هم بسیار خوب است. اما مهم تر از همه، آن ها دوست دارند کنار خانواده شان باشند. حتی صاحبان سگ تازه کار و آپارتمان نشینان هم می توانند این سگ ها را به عنوان عضو پشمالویی در خانواده خود داشته باشند.

 

اطلاعات بیشتر درباره این نژاد

• در طول تاریخچه طولانی ای که داشته، مالتیز اسم های مختلفی داشته است، از جمله «سگ ملیتی»، «سگ باستانی مالتا»، «سگ رومانیایی بانوان»، «آرام کننده»، «سگ آرام پشمالو»، «سگ بیکن»، «سگ شیری مالتیز»، و «مالتیز تریر». امروزه این سگ را با نام مالتیز می شناسند. این سگ عروسکی زیبا را به موهای سفید ابریشمی اش معروف است. این موهای ضخیم و صاف تا روی زمین می رسند.

سال ها پیش، نژاد مالتیز رنگ های مختلفی داشت، اما این روز ها همۀ آن ها سفید هستند. وقتی یک مالتیز اصیل راه می رود مثل این است که زیر ابر های موهای سفیدش شناور است. از آن جایی که مالتیز موی زیرین ندارد، ریزش موی کمی دارد و بسیاری از افراد باور دارند که این نژاد ضدحساسیت است.

اما همه چیز مالتیز موهایش نیست. جمجمه تقریباً گردی دارد، بینی مشکی، گوش های آویزان، چشم های مشکی و برآمده، پاهای صاف و کوتاه و یک دم بسیار زیبا دارد. سگ باهوش و بامزه ایست که صاحبانش را دوست دارد. و به عنوان یکی از کوچک ترین سگ های عروسکی بسیار مناسب آپارتمان است. این سگ هر کجا که زندگی کند نسبت به آن حس مسئولیت پذیری دارد و نگهبان خوبی است.

اگرچه اشرافی و حساس به نظر می رسند، اما مالتیزها می توانند انرژی خیلی زیادی داشته باشند. اگر برای تلاش هایی که می کنند تشویقی بگیرند به سرعت تعلیم می بینند. از آن جایی که این سگ ها تاریخچۀ طولانی ای به عنوان یک سگ همراه دارند، نیاز به توجه زیادی از جانب انسان ها دارند و از اضطراب جدایی رنج می برند. اگر چند ساعت روز را تنها بمانند ممکن است پارس یا شلوغ کاری کنند.

هیچ نژادی بی نقص نیست، مالتیزها هم گاهی تحمل سگ های دیگر وکودکان را ندارند، مخصوصاً اگر صاحبانشان آن ها را خیلی لوس کرده باشند. اگر انسان ها یا سگ هایی را به شکل یک تهدید برای رابطه شان با صاحب خود ببینند، می توانند حالت تدافعی بگیرند، پارس کنند و حتی گاز بگیرند. حتی مالتیز هایی که تحمل این چیزها را دارند هم مناسب خانواده های با بچه کوچک نیستند، به خاطر این که بسیار کوچک اند و به آسانی آسیب می بینند. مثل سگ های دیگر، مالتیزها باید جای خود را در خانه شما یاد بگیرند و نیاز به اجتماعی شدن مناسب و آموزش های اطاعت پایه ای دارند. نکات مهم • اگرچه مالتیز دوست دارد شما را خوشحال کند، اما ممکن است تعلیم خانگی آن مشکل باشد. تعلیم با قفس توصیه می شود. • نژاد سگ مالتیز مستعد سرماخوردگی هستند، مخصوصاً وقتی که خیس شده باشند یا در محیط مرطوب راه بروند. • اگر مالتیز شما موهای بلندی دارد، ممکن است در قسمت کمرش که موها از هم جدا شده دچار آفتاب سوختگی بشود. • به خاطر اندازه کوچک و بدن ظریفشان، مالتیزها عموماً مناسب خانواده هایی که کودک تازه راه افتاده یا بچه های کوچک دارند، مناسب نیستند. • بعضی مالتیزها دستگاه گوارش بسیار ظریفی دارند و ممکن است کم کم غذا بخورند. اگر مالتیز شما مشکلات دندان یا لثه داشته باشد ممکن است دچار اختلالات تغذیه ای شود. اگر مالتیز شما هنگام غذا خوردن یا بعد از آن علائم ناراحتی نشان می دهد او را برای چک آپ به دامپزشکی ببرید. • برای داشتن یک سگ سالم، هیچوقت توله را از یک پرورش دهنده بی مسئولیت، مزرعه توله و یا فروشگاه حیوانات خانگی خریداری نکنید. دنبال یک پرورش دهنده مشهور باشید که سگ های تحت پرورش خود را آزمایش می کند تا مطمئن شود که بیماری ژنتیکی ای ندارند که بتوانند آن را به توله های خود منتقل کنند و این که خلق وخوی خوبی دارند.

 

• تاریخچه

نژاد سگ مالتیز یکی از قدیمی ترین نژادهای عروسکی است، با تاریخچه ای که حداقل به دو هزار سال قبل برمی گردد. هنرمندان، شاعران و نویسنده های یونان، روم، و مصر این سگ کوچک را در فرهنگ قدیمی و پربار خود به تصویر کشیده اند. آریستوتل هم از آن ها اسم برده است.

یونانی ها برای سگ های مالتیز خود قبر می ساختند، درحالی که تمثیل هایی از سگ هایی به شکل مالتیز در آثار مصری نشان می دهد که این فرهنگ باستانی مالتیزها را گرامی  داشته است.

مصری ها و اروپایی ها (چند قرن بعد)، بر این باور بودند که مالتیز توانایی درمان بیماری ها را دارد و آن را روی بالش فرد بیمار قرار می دادند. این موضوع الهام بخش یکی از اسم های مالتیز بود، «آرام کننده». حتی قبل از عصر مسیحیت این نژاد در فرهنگ های مدیترانه ای فراوان بود. علیرغم برجستگی این سگ در تاریخ، ریشه آن مشخص نیست. بسیاری باور دارند که این سگ در جزیره مالتا در دریای مدیترانه از سگ های اشپیتز یا انواعی از اسپانیل به وجود آمده است. برخی دیگر بر این باورند که خاستگاه این نژاد ایتالیا است و در عین حال برخی دیگر باور دارند که اصالت این سگ به آسیا بر می گردد و در به وجود آمدن سگ های کوچک تر آسیایی نقش داشته است. از هر کجا که آمده بود، این نژاد به سرعت فراگیر شد. در قرن 15، این سگ جای خود را در قلب و دستان اشراف فرانسه باز کرد. در زمان حکومت هنری هشتم، مالتیز تبدیل به حیوان خانگی مورد علاقه زنان اشرافی شده بود.

این سگ کوچک سگ مورد علاقه ملکه الیزابت اول، ماری ملکه اسکاتلندی ها و ملکه ویکتوریا بود. نقاشان زیادی، از جمله گویا و جاشوا رینولدز این سگ ها را در نقاشی های پرتره زنان قرار می دادند. اگرچه این سگ از سقوط امپراتوری روم غربی و عصر تاریکی نجات پیدا کرد، اما این سگ در قرن 17 و 18 تقریباً نابود شد. در این قرن ها تلاش هایی مبنی بر پرورش این نژاد به اندازه موش خرمایی شد. بعد از این آزمایش فاجعه بار، پرورش دهنده ها پودل ها، اسپانیل های مینیاتوری و سگ های مینیاتوری آسیایی شرقی را با مالتیز ترکیب کردند تا این نژاد را نجات دهند.

در نتیجه این اتفاق مالتیزها بسیار متنوع شدند، در حدی که نژادهای جدیدی به وجود آمدند. افراد زیادی باور دارند که مالتیز ها اجداد نژادهای بیچون فریاز، بولونیز و هاوانیز هستند. پرورش دهنده های انگلیسی مالتیز را به این شکلی که ما اکنون می شناسیم پرورش دادند. بسیاری از مالتیزهای آمریکا آثار باقی مانده واردات این سگ ها از انگلیس هستند. مالتیزها برای اولین بار در اواخر قرن 18 در آمریکا دیده  شدند. آن ها در اولین نمایش های کلاب سگ های وستمینستر در دهه 1870 وارد آمریکا شدند. تعداد سگ های مالتیز ثبت شده توسط کلاب سگ های آمریکا تا دهه 1950 رشد آرامی داشت. از آن زمان، این نژاد بسیار محبوب شده است. سگ های مالتیز جزو محبوب ترین نژادها در نمایش سگ ها از نظر تماشاچیان هستند و عموماً در گروه سگ های عروسکی برنده می شوند. همچنین عملکرد بسیار خوبی در زمینه «بهترین سگ در نمایش» را دارند.

 

• اندازه

نژاد سگ مالتیز بالغ نباید وزن بیشتر از 3 کیلوگرم داشته باشد، ترجیحاً وزن 2 تا 2.8 کیلوگرم برایش مناسب است. قد مالتیزهای نر تا شانه 20 تا 25 سانتی متر می باشد و مالتیزهای ماده از 20 تا 22 سانتی متر. مراقب پرورش دهنده هایی که مالتیزهای جیبی می فروشند باشید. مالتیزی که در بلوغ وزن کمتر از 2 کیلوگرم داشته باشد، بیشتر در معرض بیماری های ژنتیکی قرار دارد و در کل از نظر سلامتی در خطر است.

 

• شخصیت

نژاد سگ مالتیز یک سگ بامزه با شخصیت سرزنده است. از آن جایی که گرایش زیادی به انسان ها دارد، به خوبی آموزش می بیند و به واکنش های مثبت شما مثل تشویقی های غذایی، بازی و محبت کردن بازخورد می دهد. مالتیز بسیار نترس است و هر کسی را که می بیند (چه انسان و چه حیوان) او را دوست خود فرض می کند. مالتیزها بسیار شیرین و بانمک هستند و همیشه به خواسته شان می رسند، حتی در برابر افرادی که قصد ندارند آن ها را لوس کنند.

خلق وخو تحت تأثیر عوامل مختلفی است، مثل وراثت، آموزش و اجتماعی شدن. توله هایی که خلق وخوی خوبی دارند، کنجکاو و بازیگوشند و دوست دارند به آدم ها نزدیک شوند و در آغوش آن ها باشند. یک توله در حد وسط انتخاب کنید، نه طوری باشد که در یک گوشه پنهان شود و نه طوری که توله های دیگر را کتک بزند. همیشه حداقل یکی از والدین سگ را ببینید (معمولا مادر در دسترس تر است) تا مطمئن شوید که خلق  و خوهایی دارند که با آن راحت هستید و مشکلی ندارید. دیدن خواهر و برادر یا دیگر بستگان والدین سگ هم در پیش بینی این که توله در آینده چگونه خواهد بود مفید است.

مثل هر سگ دیگر، مالتیز هم در سن کم نیاز به اجتماعی شدن زودهنگام دارد (در معرض انسان های مختلف، مناظر، صداها و تجربه ها قرار گرفتن). اجتماعی شدن به شما کمک می کند که مطمئن شوید وقتی توله تان بزرگ می شود، یک سگ پخته و با شخصیت کامل می شود.

ثبت نام او در یک مهد سگ های کوچک شروع خوبی است. دعوت مهمان به طور مرتب و بردن سگتان به پارک های شلوغ و فروشگاه هایی که ورود سگ ها در آن ها مجاز است و پیاده روی های تفریحی برای دیدن همسایه ها باعث می شود بتواند مهارت های اجتماعی اش را بهبود بخشد.

نژاد سگ مالتیز عموما سالم هستند، اما مثل همه نژادهای دیگر مستعد یک سری بیماری ها هستند. همه مالتیزها به همۀ این بیماری ها مبتلا نمی شوند اما اگر در صدد خرید این نژاد هستید خوب است درباره این بیماری ها آگاهی داشته باشید. اگر می خواهید یک توله بخرید، یک پرورش دهنده خوب پیدا کنید که به شما گواهی سلامت هر یک از والدین توله را نشان دهد. گواهی سلامت نشان می دهد که یک سگ مورد آزمایش قرار گرفته و مشکل سلامتی خاصی ندارد.

در رابطه با مالتیز، باید گواهی سلامت آن را از سازمان ارتوپدی حیوانات (س.ا.ح) برای بیماری های دیسپلازی لگن (باید از این نظر در حالت قابل قبول یا بهتر باشند)، دیسپلازی آرنج، بیماری غده تیروئید و بیماری vwd ببینید. گواهی سلامت از نظر ترومبوپاتی را از دانشگاه آبورن و گواهی سلامت چشم ها را از سازمان چشم سگ ها (CERF) دریافت کنید. می توانید از طریق سایت OFA از صحت گواهی های سلامت مطلع شوید (offa.org).

 

در رفتگی کشکک:

کشکک همان کاسه زانو است. در رفتگی به معنای از جا خارج شدن یک بخش آناتومیک (مثل در رفتن یک استخوان از مفصلش) می باشد. در رفتگی کشکک وقتی اتفاق می افتد که مفصل زانو (معمولا در پای پشتی) از جای خود در می-رود و سر جایش می افتد و باعث ایجاد درد می شود. این حالت می تواند باعث لنگ زدن سگ ها شود اما بسیاری از آن ها با وجود این مشکل زندگی عادی دارند.

 

شنت کبدی پورتو سیستمیک:

این اختلال کبدی وقتی صورت می گیرد که یک رگ غیر طبیعی خون را به اطراف کبد منحرف می کند و در آن ناحیه پخش می شود.

 

آتروفی شبکیه ای پیش رونده (PRA):

یک اختلال انحطاط کننده است. نابینایی ناشی از PRA یک روند آرام دارد که نتیجه آن از بین رفتن گیرنده های نوری در پشت چشم است. PRA را می توان سال ها قبل از این که موجب کوری شود تشخیص داد. یک پرورش دهند قابل اطمینان سالانه سلامتی چشم های سگ ها را از طریق بینایی سنجی دامپزشکی تایید می کند.

 

 هیپوگلیسمی:

این بیماری ناشی از قند خون پایین است. برخی نشانه های آن شامل ضعف، گیجی، لنگ زدن و حوادث حمله مانند می شود. اگر سگ شما مشکوک به این بیماری است، با دامپزشک خود در رابطه با پرهیزها و داروها مشورت کنید.

 

 سندروم لرز سگ های سفید:

این اختلال اصولاً سگ های سفید را تحت تأثیر قرار می دهد. نشانه های این اختلال لرز در همه جای بدن، عدم هماهنگی، و حرکات سریع چشم ها می باشد. این حمله ها معمولاً از 6 ماهگی تا 3 سالگی در مالتیز رخ می دهد و ناشی از اضطراب یا هیجان بیش از حد می باشد. این اختلال دردناک نیست و تأثیری روی شخصیت سگ ندارد. اگر فکر می کنید که مالتیز شما سندروم لرز سگ های سفید را دارد، با دامپزشک خود درباره درمان های ممکن مشورت کنید.

 

 کولپس نای:

بعضی سگ ها در معرض این اختلال قرار دارند، در این حالت نای که هوا را به شش ها انتقال می دهد به راحتی دچار کولپس می شود. شایع ترین نشانه کولپس نای سرفه خشک، خشن و مزمن است که بعضی افراد آن را به صدای غاز تشبیه می کنند. کولپس نای از طریق دارو یا جراحی درمان می شود.

 

عطسه معکوس:

این بیماری ممکن است با کلاپس نای اشتباه گرفته شود، ولی به اندازه آن خطرناک نیست و فقط چند دقیقه طول می‌کشد. این حالت اصولاً وقتی در سگ رخ می دهد که سگ خیلی هیجان‌زده شود و یا غذا یا آب را به سرعت بخورد. همچنین در صورت وجود گرده یا مواد محرک دیگر در هوا هم ممکن است به وجود بیاید. o در این اختلال ترشحات بینی سگ روی نرم کام سگ می چکد و باعث می شود که در طی یک عکس العمل خودکار، نرم کام روی نای بسته شود. این حالت ممکن است برای سگ مالتیز شما بسیار ترسناک باشد، اما به محض این که آرام شود، عطسه معکوس متوقف می شود. گلویش را به آرامی نوازش کنید تا آرام بگیرد.

 

مراقبت

نژاد سگ مالتیز پیاده روی عادی یا بازی کردن در بیرون خانه را دوست دارد. مالتیز ها معمولاً در سن بالاتر هم بازیگوش می مانند. حفظ سلامتی و تناسب اندام این سگ ها نیاز به تلاش زیادی ندارد، چون در خانه بسیار فعالیت دارند و نیاز به ورزش زیادی ندارند.

تجربه ثابت کرده است که بهتر است مالتیز تا قبل از 8 ماهگی مسافت زیادی را راه نرود، چون استخوان هایش تا این زمان در حال شکل گیری است. اجازه دهید سگتان در فضای مخصوص خودش در حیاط محصور شده شما بازی کند تا بالغ شود، و سپس، قبل از این که یک برنامه ورزشی هماهنگ را آغاز کنید، او را برای چک آپ به دامپزشکی ببرید. مالتیز ها به قطع سگ های خانگی هستند و تحمل گرما و یا سرمای شدید را ندارند. افراد زیادی مالتیز خود را با کاغذ آموزش می دهند تا هنگام سردی و گرمای هوا مجبور نباشند سگ خود را بیرون ببرند.

 

 تغذیه

مقدار مناسب توصیه شده در روز: 4/1 تا 2/1 فنجان غذای خشک باکیفیت در روز، در دو وعده جدا با اندازه گرفتن غذای مالتیز خود و اختصاص دو وعده غذایی به او و در دسترس قرار ندادن غذا در طول روز از چاق شدن مالتیز خود جلوگیری کنید. شما می توانید با انجام آزمایش دستی متوجه اضافه وزن مالتیز شوید. دست هایتان را روی بدنش قرار دهید، شست ها روی ستون فقرات و انگشتان دیگر را در کنار بدن او قرار دهید. اگر دنده هایش را حس کردید، وضعیت خوبی دارد، اما اگر دنده هایش زیر لایه ای از چربی قرار گرفته بود، زمان آن رسیده که به او یک رژیم غذایی بدهید و از تعداد تشویقی هایش کم کنید. بعضی مالتیزها دستگاه گوارش بسیار ظریفی دارند و ممکن است کم کم غذا بخورند.

اگر مالتیز شما مشکلات دندان یا لثه داشته باشد ممکن است دچار اختلالات تغذیه ای شود. اگر مالتیز شما هنگام غذا خوردن یا بعد از آن علائم ناراحتی نشان می دهد او را برای چک آپ به دامپزشکی ببرید.

نکته: مقدار غذای سگ بالغ شما بستگی به اندازه، سن، ساختار بدنی، متابولیسم و سطح فعالیتش دارد. سگ ها هم مثل انسان ها خصوصیات جداگانه ای دارند و همه شان نیاز به مقدار غذای یکسانی ندارند. مشخص است که سگی که فعالیت بالایی دارد، به غذای بیشتری نسبت به یک سگ تنبل نیاز دارد. کیفیت غذایی که برای سگ خریداری می کنید هم یکی از عوامل تفاوت است، هرچه غذای سگ بهتر باشد، بیشتر به تغذیه سگتان کمک می کند و کمتر ظرف سگتان را پر می کنید. برای اطلاعات بیشتر در رابطه با تغذیه مالتیز، راهنماهای ما درباره خرید غذای مناسب، غذا دادن به توله و غذا دادن به سگ بالغ را بخوانید.

 

 رنگ مو و آراستگی

موهای زیبای نژاد سگ مالتیز به رنگ سفید خالص است، ابریشمی و صاف است و تا زمین می رسد. مالتیزها برخلاف بسیاری از نژادها، موی زیرین ندارند و موهایشان ریزش چندانی ندارد. در قسمت پایین، موهای مالتیز به آسانی روی زمین کشیده می شود و کثیف می شود. علاوه بر این، مالتیزها مستعد ایجاد حالت ناخوشایند لکه اشک روی صورتشان هستند. هرروز موهای سگ مالتیز خود را به آرامی شانه کنید و برس بکشید، حتی اگر موهایش کوتاه بود. این کار از گره موها جلوگیری می کند و او را تمیز نگه می دارد. اگرچه بسیار زیبا هستند، اما به راحتی کثیف می شوند و معمولاً باید هر هفته حمام کنند.

اگر نژاد سگ مالتیز شما موهای بلندی دارد و گره ایجاد می کند، در ابتدا سعی کنید با استفاده از انگشتان خود و اسپری ضد گره مو یا روغن نرم کننده مو این گره ها را باز کنید. بعد از این که در حد توان این گره ها را با انگشتان خود باز کردید، از دندانه های ته شانه استفاده کنید تا هرکدام از موها را از هم جدا کنید. هیچوقت سعی نکنید که گره را به یکباره با کشیدن برس یا شانه باز کنید و قبل از حمام کردن مطمئن شوید که همه گره ها باز شده اند چون وقتی گره ها خیس شوند، محکم تر می شوند.

باید حداقل یک بار در هفته گوش های مالتیز خود را بررسی کنید. اگر حساس به نظر رسیدند یا بوی بدی داشتند، برای چک آپ سگ خود را به دامپزشکی ببرید. همچنین در گوش مالتیزها موهای زیادی رشد می کند که باید برداشته شود. از آرایشگر یا دامپزشک خود بخواهید که موهای گوشش را بچیند و یا روش چیدن آن ها در خانه را به شما آموزش دهد.

اگر سگ شما به طور طبیعی ناخن های خود را نمی سابد، هر ماه یک یا دو بار آن ها را کوتاه کنید تا خودش را زخم نکند و مشکلات دیگری به وجود نیاید. اگر صدای تیک تیک خوردن ناخن-هایش به زمین را می شنوید، خیلی بلند شده اند. در ناخن های پای سگ ها رگ خونی وجود دارد و اگر آن ها را خیلی کوتاه کنید ممکن است باعث خونریزی شود و ممکن است دفعه بعد سگتان ناخن گیر را می بیند با شما همکاری نکند. بنابراین اگر در کوتاه کردن ناخن سگ تجربه ندارید، از راهنمایی یک دامپزشک یا آرایشگر استفاده کنید.

لکه های اشک و صورت مشکلات بزرگی برای صاحبان مالتیز می باشند. وقتی که توله تان 4 تا 5 ماه سن دارد انتظار لکه اشک را داشته باشید (این سنی است که دندان های دائمی شان در می-آید). برای جلوگیری یا کاهش لکه اشک و صورت مالتیز بالغ خود، این کارها را انجام دهید.

-چشم هایش را هرروز با آب گرم شست وشو دهید تا از لکه چشم جلوگیری کنید، و بعد از خوردن غذا چانه مالتیز خود را تمیز کنید. – به سگ خود آموزش دهید تا از بطری آب بخورد. آب مواد معدنی زیادی دارد که می-تواند باعث ایجاد لکه شود، بنابراین، خرید آب تصفیه شده در بطری برای سگ مالتیز خود را مورد توجه قرار دهید. – در یک ظرف استیل، سرامیکی، یا شیشه ای به مالتیز خود غذا بدهید. از ظرف پلاستیکی استفاده نکنید و حتما بین وعده ها ظرف سگ خود را بشویید. اگر این روش ها لکه ها را از بین نبرد، با دامپزشک خود مشورت کنید. ممکن است مجرای اشک مالتیز شما گرفته باشد، آلرژی داشته باشد و یا مشکلات سلامتی دیگر که باعث اشک ریختن بیش از اندازه می شود. اگرچه محصولات زیادی در بازار موجود می باشد که موی سگ شما را سفید می کند، اما در استفاده از آن ها و یا درمان های خانگی بسیار مراقب باشید. بسیاری از آن ها به موی سگ شما آسیب می زنند. هیچوقت اجازه ندهید که محصول یا ماده ای خارجی وارد چشم های سگتان شود. بسیاری از افراد موهای بالای سر مالتیز خود را می بندند تا روی چشم هایش نیفتد. اگر تصمیم بر انجام این کار دارید، از کش های روکش دار استفاده کنید که به موها آسیب نزند.

بعضی ها موهای روی سر و یا کل موهای بدن سگ خود را کوتاه می کنند، بنابراین آراستگی راه حل ساده تری است. حداقل دو یا سه بار در هفته دندان های مالتیز خود را مسواک بزنید تا رسوبات در حال افزایش و باکتری هایی که در دندان ها کمین کرده اند را از بین ببرید. در صورتی که می-خواهید از بیماری های لثه و بوی بد دهان جلوگیری کنید، مسواک زدن روزانه گزینه بهتری است.

اگر متوجه صورتی شدن بینی مشکی مالتیزتان شدید، ممکن است علت آن کمبود آفتاب باشد. در یک روز آفتابی او را بیرون ببرید، و اگر هوا خیلی سرد بود او را با ماشین بیرون ببرید. نوع ظرف غذایی که از آن می خورد و می نوشد هم می تواند باعث این تغییر رنگ شود. اگر ظرفش پلاستیکی است، آن را کنار بگذارید. اگر مالتیز ماده در گرما باشد هم ممکن است بینی اش صورتی شود.

مالتیز خود را از زمان تولگی به مسواک زدن و آزمایش دادن عادت دهید. هر از چند گاهی پنجه هایش را لمس کنید، سگ ها نسبت به پاهایشان حساسند. همچنین داخل دهانش را نگاه کنید. آراستگی و پاکیزگی را تبدیل به یک تجربه پر از محبت و جایزه کنید و او را برای آزمایش های ساده دامپزشکی و دیگر بررسی ها وقتی که بالغ می شود آماده کنید.

همچنان که به آراستگی او می رسید، وجود زخم ها، جوش ها، یا نشانه های عفونت مثل قرمزی، حساسیت یا التهاب روی پوست، داخل بینی، دهان و چشم ها و روی پاها بررسی کنید. چشم ها باید شفاف باشند و سرخی یا ترشح نداشته باشند. بررسی دقیق هفتگی به شما کمک می کند که مشکلات سلامتی احتمالی سگ خود را سریعاً پیدا کنید.

 

کودکان و حیوانات خانگی دیگر

اکثر پرورش دهنده های نژاد سگ مالتیز، این سگ ها را به خانواده هایی که بچه کوچک دارند نمی فروشند. یک کودک نوپا به راحتی می تواند با زمین انداختن سگ، پا گذاشتن روی او و یا محکم بغل کردن یک مالتیز کوچک به او صدمه بزند. مالتیز برای خانه هایی مناسب است که کودکان بزرگتری و آرام تری دارند و افراد بالغ آن خانه از او به درستی مراقبت می کنند. اگر مالتیزها در سنین پایین نسبت به گربه ها و سگ ها اجتماعی شده باشند به خوبی با آن ها کنار می آیند. البته، آن ها از اندازه بسیار کوچک خود آگاه نیستند، و باید مراقب رودررویی آن ها با سگ هایی که اندازه شان ده یا بیست برابر او می باشد باشیم.

 

 گروه های نجات

مالتیز ها را معمولا بدون هیچ درک و فهم و تحقیقی از چگونگی نگهداری از آن می خرند. مالتیزهای بسیاری نیاز به سرپرست یا پرورش دهنده دارند. تعدادی گروه نجات وجود دارد که ما در فهرست قرار ندادیم. اگر در منطقه خود گروه نجاتی پیدا نمی کنید، با کلاب ملی نژادها یا یک کلاب محلی نژادها تماس بگیرید تا به شما یک پناهگاه سگ مالتیز معرفی کنند.