نژاد خرگوش مینی رِکس
نژاد خرگوش مینی رِکس (Mini Rex) موجودی بسیار دوستداشتنی است که یکی از محبوبترین نژادهای خرگوش هم به شمار میرود. همانطور که از نام این نژاد پیداست، مینیرکسها جثهای بسیار کوچک دارند و وزنشان بین ۱/۵ تا ۲ کیلوگرم است.
تاریخچه
نژاد خرگوش مینی رِکس اولین بار در اوایل قرن نوزدهم میلادی و در فرانسه دیده شدند. مدتزمان کوتاهی بعد از آن، این نژاد در سرتاسر جهان پرورش داده شد و به یکی از محبوبترین نژادهای خرگوش تبدیل شدند و خرگوشهای رکس توسط انجمن پرورشدهندگان خرگوش در آمریکا (ARBA) به رسمیت شناخته شد. خرگوش های رکس حدود ۴ کیلو وزن داشتند اما تقاضا برای نژادی سبکتر و کوچکتر رو به افزایش داشت که درنتیجهی آن خرگوش های مینی رکس متولد شدند. خرگوشی که تمام خصوصیات دوستداشتنی نژاد رکس را در جثهی کوچک خود جمع کرده بود.
نژاد مینی رکس اولین بار توسط مونا آر. بریهیل از تگزاس و از جفتگیری یک خرگوش رکس سیاه کوتوله و یک خرگوش لینکس قرمز پرورش یافت، بریهیل در سال ۱۹۸۶ خرگوش مینیرکس را معرفی کرد و انجمن ARBA هم آن را بهعنوان یک نژاد جدید به رسمیت شناخت و از آن روز مینیرکس به یکی از محبوبترین نژادهای خرگوش در سرتاسر جهان تبدیل شده است.
ویژگیهای ظاهری
اندازهی کوچک این خرگوش بههیچوجه از زیبایی آن کم نمیکند. اتفاقاً برعکس! مینی رکس ها به داشتن اندازهای متناسب، پوششی زیبا و ظاهری جذاب و دوستداشتنی مشهورند. اندازهی مینیاتوری این نژاد اتفاقاً باعث افزایش جذابیت آن شده است.
این نژاد که تقریباً نصف خرگوش های رکس است، بعد از رسیدن به بلوغ چیزی درحدود ۱/۵ تا ۲ کیلوگرم وزن دارد. جنس مادهی این نژاد معمولاً درشتتر از جنس نر آن است. آنها پشتی گرد و پاها و میانتنهای خوشفرم دارند. پاهاشان صاف و کمی کوتاه است. سرشان کمی به شانهها نزدیک است و گردنی کوتاه دارند. گوش هاشان ضخیم و صاف است که ماکسیمم بلندی شان به ۹ سانتیمتر میرسد.
پوشش بدن این نژاد بسیار خاص است. این نژاد موی محافظ بلند که از پوشش زیرینش محافظت کند ندارد. پوشش رویی درست به بلندی پوشش زیرینش است که ظاهری مخملی به آن میدهد. موهاشان کوتاه و صاف و بسیار متراکم است اما خیلی نرم و ابریشمی نیست.
نگهداری از این پوشش چندان کار سختی نیست. اتفاقاً کسانی که از این نژاد نگهداری میکنند نباید زیاد موهای خرگوش شان را برس بکشند چون ممکن است به بافت آن آسیب برسانند. فقط در مواقع نیاز و نه بیشتر از هفتهای یک بار میتوانید آن را برس بکشید و درصورتی که موهاشان کثیف شد، با یک پارچهی مرطوب آن را تمیز کنید.
خرگوش های مینی رکس در انواع و اقسام رنگها موجوداند، مثل: مرمری، آبی، یاسی، عقیق، سهرنگ (سفید با رنگهایی مثل سیاه و نارنجی، شکلاتی، آبی و حنایی و غیره).
مراقبت و نگهداری
شاد و سالم نگه داشتن یک خرگوش مینیرِکس نیاز به زمان و تلاش زیادی ندارد. بهنسبت نگهداری از سگ و گربه، خرگوش ها نیاز کمتری به نگهداری و مراقبت دارند. رژیمغذایی خوب و سپری کردن وقت کافی در داخل و خارج از لانه، دو اصل مهم برای نگهداری از خرگوشهاست.
اولین چیزی که باید به آن توجه کنید، لانهای است که برای خرگوشتان آماده میکنید. درست است که مینیرکس خرگوش کوچکی است اما این دلیل نمیشود فضای کوچکی در اختیارش قرار دهید. آنها هم برای خوشحال بودن نیاز به فضای وسیع دارند. ممکن است شما جزو آن دسته افراد باشید که دوست داشته باشید خرگوشتان بتواند در کل خانه رفتوآمد کند. در چنین شرایطی باید خانهتان را برای گشت و گذار خرگوش ایمن کنید. دقت کنید که هیچ سیم یا اشیای خطرناکی در دسترش او نباشد. برای این خرگوشها هم باید حتماً یک لانهی جداگانه و دستشویی مخصوص فراهم کنید که حریم شخصی خود را داشته باشند.
دقت کنید که کف لانه ی خرگوش بههیچوجه نباید توری باشد زیرا میتواند به پای آنها آسیب بزند. کف لانهشان را با بستری گرم و نرم بپوشانید و حتماً روزی یک مرتبه آن را تمیز کنید و هفتهای یک بار هم بستر را عوض کنید.
اندازهی لانهی خرگوش باید به قدری باشد که بتواند به راحتی در آن حرکت کند. اندازهی لانه باید حداقل ۴۵ تا ۶۵ سانتیمتر باشد و اگر بزرگتر بود که چه بهتر! صرفنظر از اندازهی لانه، خرگوش تان باید حتماً زمانی از روز را خارج از لانهاش سپری کند تا کمی فعالیت کرده و با اعضای خانواده معاشرت کند.
غذا خرگوش هم باید ۷۰ درصد از یونجه و علوفهی تازهی باکیفیت و مابقی آن از مخلوط میوهها، سبزیجات و پلت تشکیل شود. ممکن است بعد از مدتی متوجه شوید که خرگوشتان به یک میوه بیشتر از سایر میوهها علاقه نشان میدهد (مثلاً سیب). میتوانید این میوهی محبوبش را یک امتیاز به حساب آورده و در زمان تمرین و آموزش از آن بهعنوان تشویقی برای خرگوشتان استفاده کنید.
سلامت
خوشبختانه خرگوش مینی رکس درمقابل بیماریهای ارثی آسیبپذیر نیست اما مراقبت خوب و درست از خرگوش تان باعث میشود زندگی باکیفیت تری را تجربه کنند. یک مشکل که میتواند برای خرگوش ها اتفاق بیفتد، رشد بیاندازه ی دندان هاشان است. حتماً باید بهصورت منظم دندان های خرگوشتان را چک کنید تا زیادی بلند نشده باشند چون باعث میشود به داخل فک و دهانشان فرو برود و بسیار دردناک است. رژیمغذاییای که در آن از مقدار زیادی یونجه و علوفهی تازه استفاده شود، کمک میکند که این اتفاق نیفتد زیرا یونجه بهصورت طبیعی دندانهای خرگوش را کوتاه میکند.
مشکل دیگر خسخس کردن بینی شان است که یک بیماری تنفسی است که علائم آن آبریزش بینی، عطسه و آبریزش چشم است. متاسفانه این مشکل آنقدرها که به نظر میرسد ساده نیست و با سرماخوردگی تفاوت دارد. این بیماری بهخاطر یک باکتری اتفاق میافتد که ممکن است در خرگوش ها ایجاد زخم یا حتی کوری کند. اما با بهداشت و مراقبت خوب و درمان سریع با آنتیبیوتیک میتوانید جلوی این اتفاقات را بگیرید. بنابراین درصورت مشاهدهای این علائم حتماً خرگوش تان را برای چکاپ پیش دامپزشک ببرید.
شخصیت و رفتار
خرگوش مینی رکس خرگوش بسیار محبوب و دوستداشتنی برای خانوادههایی است که بچه دارند. این خرگوش بهخاطر طبیعت آرام و ساکتی که دارد برای زوج ها، افراد مجرد و سالخورده ها هم مناسباند. دقت کنید که بچهخرگوش ها را نباید با بچهها تنها بگذارید و هر زمان که فرزندتان خواست خرگوش را در آغوش بگیرد، حتماً حضور داشته باشید تا جلوی افتادن و آسیب دیدن خرگوش را بگیرید.
آموزش خرگوش ها نسبت به پتهای دیگر کمی سخت تر است اما غیرممکن نیست. آموزش بمان، بیا یا حتی آموزش دستشویی زمان و صبر زیادی میبرد. رویکردتان نسبت به آموزش خرگوش تان باید بسیار صبورانه باشد. به هیچ وجه سر او داد نزنید چون ممکن است باعث خشن شدن او شود و دیگر تمایلی به شرکت در جلسات تمرینی نشان ندهد.
درمورد اسباب بازی جوندگان، هر خرگوش سلیقه و علایق خاص خودش را دارد و ممکن است از بعضی اسباب بازی ها برای جویدن و سرگرم کردن خودش خوشش بیاید. این اسباب بازی ممکن است بهسادگی یک رول دستمالکاغذی یا لوکسی یک اسباببازی فکری گران باشد. تنها راهی که می توانید بفهمید خرگوش شما از چه نوع اسباب بازی ای خوشش میآید، این است که انتخابهای مختلفی پیش روی او بگذارید و ببینید کدام را ترجیح میدهد. نمیتوانید خرگوشی را مجبور به بازی کردن کنید، فقط میتوانید نحوهی بازی او و دردسرهایی را که در آن میافتد کنترل کنید.