صدا و  زبان بدن خوکچه هندی

به طور حتم خوکچه هندی مانند انسان صحبت نمی کند، اما این بدین معنا نیست که ارتباط  با دیگران ندارتد. با استفاده از صدا و زبان بدن خوکچه هندی شبیه خوکچه هندی باهوش (به نام کپی بارا) خیلی حرفها را انتقال می دهند. گرچه شما بیشتر سرصداهایی که اغلب اوقات دارند متوجه نمی شوید، چیزهایی هستند که معانی واضحی دارند و می توانند به شما در فهم خوکچه هندییتان کمک کنند.

 

صداهای خوکچه هندی

خوکچه هندی انواع اصوات و آواها را می سازند که اغلب توسط صاحبانشان قابل تشخیص است.

خوکچه هندی خوشحال انواعی از جیغ ها، خرناس ها و ناله های بی صدا را دارد که در ارتباطات معمول استفاده می کنند. به همراه جیغ و خرناس، انواعی از آواهای مجزا را از خوکچه هندی خود می توانید بشنوید. یادبگیرید که آنها را تشخیص دهید!

 

سوت زدن:

یک آوای مجزا و رایج در خوکچه هندی است که در هنگام انتظار یا هیجان، اختصاصا هنگام غذا دادن از او سر می زند. این صدا شبیه یک جیغ یا سوت بلند و طولانی برای جلب توجه است. اغلب خوکچه های هندی سوت های خیلی بلند در انتظار یک خوراک خوشمزه هنگام باز شدن یخچال یا درِ حاوی غذای جوندگان سر می دهند.

 

خُرخُر کردن:

خرخر با توجه به گام صدا و همراهی با زبان بدن معانی مختلف دارد. خوکچه هندی که احساس خوشحالی و راحتی کند یک صدای خرخر بلند همراه با حالت بدنی آرام از خود بروز می دهد. گرچه گامهای بلند خرخر در انتها نشانه دلخوری است. درواقع این صدا ممکن است همراه با لرزش(نوسان) و تشدید باشد. خرخر کوتاه با عنوان “دُر” نشانه ترس و شک است که همراه با عدم تحرک خوکچه هندی است.

 

غرولند کردن:

صدای غرزدن خوکچه هندی عمیق تر از خرخر آن است. خوکچه هندی وقتی این صدا را می سازد که یک نر عاشق یک ماده شده و ماده ها نیز در فصل خود اغلب این صدا را می سازند و همراه با رقص جفتگیری است. غرولند معمولا قایق موتوری یا غر تو حلقی نامیده می شود.

 

دندان قروچه:

این یک آوا، پرخاشگرانه و نشانه برآشفتن یا عصبانیت خوکچه هندی است. دندان قروچه اغلب با نشان دادن دندان ها همراه است که شبیه خمیازه کشیدن بوده و به معنای عقب بنشین یا دور بایست است.

 

هیس کردن:

مانند دندان؛ قروچه این هم نشانه ای از ناراحتی خوکچه هندی است و شبیه صدای هیسی است که گربه از خود درمی آورد.

 

بغ بغ کردن:

بغ بغ کردن باعث ایجاد اطمینان در ارتباط می شود. این صدا اغلب و نه همیشه توسط خوکچه هندی مادر برای فرزندانش سر داده می شود.

 

جیغ کشیدن:

یک جیغ گوش خراش با گام های بلند، معمولا خالی از تردید به عنوان فراخوانی خطر، ترس یا درد از خوکچه هندی سر میزند.

 

ناله کردن:

ناله یا شکوِه فریادگونه که خوکچه هندی هنگام اذیت شدن یا دوست نداشتن چیزی یا عملی از شما یا خوکچه هندی دیگر در ارتباطاتش استفاده می کند.

 

جیک جیک کردن:

صدایی شبیه جیک جیک پرنده که کمتر از خوکچه هندی فهمیده یا شنیده می شود. خوکچه هندی در حالت شبیه به بیهوشی سر می دهد. معنای این ” موسیقی” موضوع بحث های بسیاری است که به نتیجه ثابت شده، نرسیده است.

 

زبان بدن خوکچه هندی

خوکچه هندی می تواند از طریق زبان بدنش نیز ارتباط برقرار کند و ایده خوبی است برای دانستن آنچه که طبیعت خوکچه هندی شما است. بنابراین با استفاده از آن می توانید تغییرات در حرکت و حالت بدن را تشخیص دهید. با دانستن زبان بدن از آن به عنوان یک سرنخ برای فهم انچه که درونشان اتفاق می افتد استفاده می شود و منظور حیوان خانگی خود را از روی این حرکات متوجه می شوید:

 

 پاپ کرنی:

شامل جست و خیز رو به بالا در هوا، اغلب به صورت مکرر مانند پاپ کرن هنگام ترکیدن. بیشتر در بچه خوکچه های هندی خوشحال، هیجان زده و بازیگوش دیده می شود. خوکچه های هندی پیرتر هم حرکت پاپ کرنی دارند اما به بلندی بچه ها نمی پرند.

 

انجماد (یک جا خشک شدن):

خوکچه هندی وحشت زده یا نامطمئن در مورد چیزی در اطرافش، بی حرکت می ایستد.

 

بو کشیدن:

راهی برای چک کردن آنچه که در اطرافشان می گذرد و شناخت دیگران است. خوکچه هندی گوش، بینی، چانه و پشت بقیه خوکچه هندی را بو می کشند.

 

دست کشیدن به بینی:

خوش آمدگویی دوستانه میان خوکچه های هندی

 

حرکت تهاجمی:

شامل بالا بردن سر یا پشت و صاف نگه داشتن پاها، گامهای کوتاه به این سو و آنسو، باد کردن پوست و نشان دادن دندانهایشان به حالت خمیازه است. این حرکات همراه با هیس هیس کردن و دندان قروچه است. اگر خوکچه های هندی شما با یکدیگر این کار را انجام می دهند احتمال زیاد می خواهند باهم بجنگند.

 

حمله (رم کردن):

حرکت به این سو و آن سو با پاهای راست،  نشان پرخاش است که با دندان قروچه همراه است. اگر دور یک خوکچه هندی دیگر همراه با غر زدن اینکار را انجام داد نشانه رقص جفت گیری است و منشا واژه ” غر حمله ای” است.

 

علامت گذاری شکار:

خوکچه هندی چانه، گونه و پشت خود را  روی چیزهایی که مال خودش می داند، میمالد. همچنین آنها روی خوکچه هندی دیگر یا  چیزهایی که مال خود می دانند، ادرار میکنند که نشانه سلطه جویی است.

 

سوار شدن:

می تواند یک رفتار جنسی (نر یا ماده) یا رفتاری برای نشان دادن سلطه در ساختار اجتماعی گله، به خصوص در میان ماده هاست.

 

بی قراری هنگام نگه داشتن:

نشانه ای است برای اینکه خوکچه هندی نیاز به حمام دارد یا از نگه داشتن خسته شده است. در هرصورت، خوکچه هندی خود را حتی برای چند لحظه در قفسش بگذارید.

 

ضربه های سر در هوا:

خوکچه هندی از نوازش بدش می آید بنابراین با سرش به عقب ضربه میزند که به شما بگوید این کار را نکنید.

 

لیس زدن:

بیشتر صاحبان فکر می کنند که این نشانه مهربانی است اما فقط گاهی به دلیل وجود نمک روی پوست شماست.

 

دویدن برای گرفته نشدن:

خوکچه هندی به خصوص در اوایل، کمرو است. فرار کردن از شما به معنای رد کردن نیست بلکه یک مکانیسم دفاعی است. به آنها زمان دهید و صبور باشید. معمولا همه خوکچه هندی بغل شدن هنگام نوازش و بازی بیرون از قفس را قبول می کنند.