سرطان استخوان در سگها، که همچنین به عنوان استئوسارکوم سگ (Dog osteosarcoma ) شناخته میشود، یک بیماری سرطانی در سگهاست است که منجر به رشد غیرطبیعی سلولهای استخوانی نابالغ میشود. این بیماری معمولاً استخوانهای بلند سگها مانند فمور، تیبیا و هومروس را تحت تأثیر قرار میدهد، اما همچنین میتواند در جمجمه، ستون فقرات، دندهها و لگن سگها هم رخ دهد. این نوع سرطان میتواند به راحتی متاستاز کند، یعنی به قسمتهای دیگر بدن، به ویژه ریهها، گسترش یابد. قابل توجه است که استئوسارکوم شایعترین نوع سرطان استخوان در سگها است و حدود 85% از تمام تومورهای بدخیم اسکلتی را تشکیل میدهد.
در این مقاله درباره علائم، علل و درمانهای سرطان استخوان در سگها صحبت کردهایم .
علائم سرطان استخوان (bone cancer) در سگها
علائم اولیه سرطان استخوان در سگها میتواند بسیار نامحسوس باشد و به راحتی با آسیبهای جزئی اشتباه گرفته شود. از آنجا که استئوسارکوم میتواند در هر استخوانی ایجاد شود، اگرچه اغلب در استخوانهای بلند پاهای جلویی سگها رخ میدهد، علائم ممکن است بسته به استخوانهای هدف متفاوت باشد.
اگر علائم زیر را مشاهده کردید، هرچه زودتر سگ خود را توسط یک دامپزشک بررسی کنید:
- لنگیدن یا لنگ زدن
- تورم یا توده قابل توجه در استخوان آسیب دیده سگ
- احساس درد و حساسیت
- عدم تمایل به بازی کردن
- از دست دادن اشتها و کاهش وزن
- کم آبی
- تپش قلب سریع و غیر طبیعی سگ
- بی حالی سگ
در موارد پیشرفته تر، علائم متاستاز ممکن است شامل مشکلات تنفسی باشد که این بدین معناست که سرطان به ریهها گسترش یافته باشد.
دلایل سرطان استخوان در سگها
علت دقیق سرطان استخوان در سگها دقیق مشخص نیست، اما تصور میشود که نتیجه ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی باشد. جهشها و استعداد ژنتیکی خاصی در برخی نژادها شناسایی شدهاند که نشاندهنده یک مؤلفه ارثی است.
سگهای نر بیشتر مستعد سرطان استخوان هستند، همچنین سگهایی که عقیمسازی شدهاند . علاوه بر این، استئوسارکوم معمولاً سگهای میانسال تا مسن را درگیر میکند ، با بالاترین شیوع در سگهای بین هفت تا ده سال. با این حال، همچنین میتواند در سگهای جوانتر دیده شود، به ویژه سگهای نژادهای بزرگ و غولپیکر با رشد سریع.
چند نژاد سگ با استعداد بالاتر برای سرطان استخوان عبارتند از:
- روتوایلر
- گریت دین
- سنت برنارد
- ژرمن شپرد
- دوبرمن
- گلدن رتریور
عوامل محیطی مانند آسیب استخوان، شکستگیها و …. ممکن است در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند.
راههای درمان سرطان استخوان در سگها
قبل از شروع هر درمانی، دامپزشک شما ابتدا یک سری آزمایش انجام خواهد داد تا بیماری را تأیید کرده و فاز سرطان استخوان در سگ شما را تعیین کند. این موارد ممکن است شامل موارد زیر باشد:
معاینه فیزیکی: دامپزشک شما سلامت کلی سگ را ارزیابی کرده و ناحیه آسیب دیده را برای بررسی دقیق تورم یا تودهها لمس میکند.
رادیوگرافی : رادیوگرافی با اشعه ایکس از اندام آسیب دیده میتواند تغییرات مشخص استخوان را نشان دهد، مانند تخریب استخوان و تشکیل استخوان جدید و سلول سرطانی .
بیوپسی: یک نمونه از بافت تومور جمعآوری شده و تجزیه و تحلیل میشود تا تشخیص استئوسارکوم را تأیید کند.
تصویربرداری پیشرفته: سیتی اسکن یا امآرآی ممکن است برای تجسم دقیق تومور و برنامهریزی جراحی استفاده شود.
پس از تأیید تشخیص، گزینههای درمانی زیر ممکن است در نظر گرفته شود:
جراحی: مداخله جراحی معمولاً اولین خط درمان استئوسارکوم در سگها است. رایجترین گزینه جراحی قطع اندام آسیب دیده است. اگرچه این کار ممکن است شدید به نظر برسد، اما بسیاری از سگها به خوبی با زندگی روی سه پا سازگار میشوند و میتوانند به یک سبک زندگی طبیعی و بدون درد بازگردند.
شیمی درمانی: شیمی درمانی اغلب در ارتباط به همراه جراحی برای هدف قرار دادن هر سلول سرطانی باقی مانده و کاهش خطر متاستاز استفاده میشود. داروهای شیمی درمانی رایج شامل سیسپلاتین، کاربوپلاتین و دوکسوروبیسین است.
رادیوتراپی: رادیوتراپی میتواند یک روش موثر برای مدیریت درد و کند کردن رشد تومور باشد، به خصوص اگر جراحی کارساز نباشد. این مستقیماً سلولهای سرطانی را هدف قرار میدهد، اندازه تومور را کاهش میدهد و درد را تسکین میدهد.
پیشگیری سرطان استخوان در سگها
پیشگیری برای سگهای مبتلا به استئوسارکوم به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله محل تومور، اندازه، مرحله در تشخیص و رژیم درمانی انتخاب شده. اگر قبل از گسترش آن درمان شود، شانس بقای سگ بیشتر از زمانی است که سرطان به ریهها، گرههای لنفاوی یا قسمت دیگری از حمله کند.
با درمان مناسب، مانند قطع عضو همراه با شیمی درمانی، میانگین زمان بقا میتواند به 10-12 ماه افزایش یابد. تقریباً 20% سگها ممکن است تا دو سال یا بیشتر پس از تشخیص زنده بمانند.
پیج اینستاگرام : zivanpetshop