انگل روده در سگ ها

با اینکه مریض بودن سگ همیشه نگران کننده است، ولی اینکه ببینید سگ تان کرم های جنبنده ای استفراغ یا مدفوع می کند ممکن است حتی ترسناک هم باشد. اگر این اتفاق برایتان آشناست، شاید سگ تان دچار انگل روده شده است؛ که به همراه کرم نواری و کرم قلاب دار ، یکی از سه انگل روده ای رایج شناسایی شده در سگ هاست. اگر در خصوص انگل روده  در سگ ها شک دارید (یا وجود کرم را کشف کرده اید)، در اینجا هر آنچه که باید در این مورد بدانید آمده است؛ از علائم اولیه انگل روده گرفته تا تشخیص و درمان آن در سگ ها.

 

انگل روده در سگ چیست؟

وجود انگل روده در سگ ها یکی از واقعیت های زندگی اوست. انگل روده در سگ آنقدر شایع است که تقریباً می توان گفت تمام سگ ها حداقل یک بار در طول عمر خود، و اغلب وقتی که توله هستند، آن را تجربه می کنند.

انگل های روده ای بالغ در دستگاه گوارش زندگی می کنند، ولی انگل های نابالغ با گذر زمان به قسمت های مختلف بدن سگ مهاجرت می کنند. انگل های روده، با رنگ سفید مایل به قهوه ای روشن، که گاهی طول آن ها به چند اینچ نیز می رسد، شبیه ماکارونی دیده می شوند (و بله ممکن است در استفراغ یا مدفوع سگ انگل روده را ببینید).

 

چه چیزی باعث ایجاد انگل روده در سگ می شود؟

تمام سگ ها در سنین مختلف ممکن است در محیط اطراف خود با انگل های روده در تماس باشند، از جمله خوردن یا بازی کردن با مدفوع، خاک، گیاهان آلوده و یا حیواناتی مانند موش ها یا پرنده ها. پس از اینکه سگ تخم انگل روده ای را در مرحله ی نوزادی و عفونت زا می خورد، انگل های نوزاد در کبد و نای سگ رشد و توسعه می یابند و باعث سرفه و یا التهاب در سگ می شوند. پس از اینکه انگل ها به روده دست یافتند، کاملاً رشد یافته و به بلوغ کامل می رسند.

پس از بلوغ انگل ها تخم گذاری می کنند و این تخم ها از طریق مدفوع دفع می شوند – که یعنی حیاط، پارک سگ، و یا هرجایی که سگ دستشویی می کند دوباره به تخم و نوزاد انگل روده آلوده می گردد.

اغلب اوقات ممکن است توله سگ به هنگام تولد به انگل روده آلوده باشد، که به گفته دکتر ایمی استون ، استادیار پزشکی و ارشد مراقبت های اولیه و خدمات دندانپزشکی دانشگاه فلوریدا، دانشکده دامپزشکی، این آلودگی از طریق جفتِ مادر منتقل می شود. ولی دقیقاً چطور؟ خب، حتی اگر سگ از لحاظ انگل روده به خوبی درمان و مراقبت شده و کاملاً سالم باشد، نوزادِ انگل خفته می تواند باقی عمر خود را در بافت بدن سگ بگذراند. سپس، وقتی سگ باردار می شود، انگل ها فرصتِ «فعال سازی مجدد» پیدا کرده و خود سگ و توله هایش را نیز آلوده می کنند.

 

نکته بسیار مهم:

انسان ها نیز ممکن است از طریق مدفوع سگ و یا مناطق آلوده، به انگل روده دچار شوند. متأسفانه در اثر این آلودگی ممکن است مشکلات سلامتی بسیار جدی برای فرد ایجاد شود، به ویژه در کودکان، افراد مسن، و یا افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند. به همین دلیل، هرچه سریع تر مدفوع سگ را بردارید، دست خود را به دقت بشویید، و فرزندان خود را از حفر خاک مناطقی که سگ به عنوان دستشویی از آن ها استفاده کرده است باز دارید.

 

عوارض انگل روده در سگ ها

با اینکه ممکن است سگ بدون داشتن علائم خاصی به انگل روده آلوده شده باشد، ولی چند عارضه وجود دارد که باید از آن ها آگاه باشید. از آنجایی که انگل روده شکم و روده سگ را می آزارد، ممکن است سگ دچار اسهال یا استفراغ شود.

توله هایی که شدیداً به انگل روده آلوده هستند ممکن است مقدار زیادی کرم جنبنده استفراغ کنند. دوباره، این صحنه برای والدین سگ بسیار آزاردهنده است.

با پیشرفتِ آلودگی انگل، سگ در اثر سو تغذیه ضعیف تر شده و وزن آن کاهش پیدا می کند (چراکه انگل از غذای هضم شده در روده سگ تغذیه می کند). اگر تعداد انگل های روده انباشته شده بسیار زیاد باشد، ممکن است شکم سگ ظاهر برآمده ای به خود بگیرد.

 

تشخیص انگل روده در سگ ها

اگر در مدفوع سگ کرم انگلی پیدا کردید و یا بر این باور هستید که سگ شما از عوارض انگل رنج می برد، دامپزشک نمونه ای از مدفوع سگ را گرفته و زیر میکروسکوپ به جست وجوی تخم انگل روده می پردازد. از آنجایی که انگل روده در توله ها رایج تر است، به گفته دکتر استون، معمولاً در اولین جلسه ویزیت دامپزشک این آزمایش در کنار تجویز داروی انگل زدا انجام می شود.

در برخی موارد، نمونه برای آزمایش های بیشتر به آزمایشگاه ارسال می شود. امروزه همچنین یک تست جدید وجود دارد که می تواند آنتی ژن یا پادزا (پروتئین های تولیدی کرم ها) را در اثر کرم های موجود در مدفوع شناسایی کند.

 

درمان انگل روده در سگ ها

با اینکه انگل روده در سگ مسئله ی بسیار نگران کننده ای است، ولی درمان آن معمولاً ساده و مقرون به صرفه است. به گفته ی دکتر استون، از آنجایی که انگل روده ممکن است تداوم داشته باشد، دامپزشک باید به صورت منظم نمونه های مدفوعی را از لحاظ انگل روده بررسی کند (در سال اول دو الی چهار بار و سپس یک الی دو بار در هر سال).

برای درمان انگل روده در سگ، دامپزشک باید داروی انگل زدا تجویز کرده و سپس برای جلوگیری از آلودگی های بعدی، داروی مراقبتی ضد انگل ماهیانه تجویز کند.

اگر بعد از مصرف داروی انگل زدا در مدفوع سگ کرم دیدید نگران نباشید. دفع کرم از بدن سگ بعد از درمان شایع است – این مسئله عادی بوده و نشانگر کارکرد درست دارو است.

 

داروی انگل زدا برای سگ ها

چند داروی رایج تجویز شده برای درمان انگل ها عبارتند از: میلبه مایسین اکسیم ، فنبندازول  و پیرانتل پاموآت .

چون انگل اغلب در توله های تازه به دنیا آمده نیز مشاهده می شود، توله ها باید بلافاصله بعد از سن دو هفتگی درمان منظم انگل روده (یعنی استفاده از داروی انگل زدا) را شروع کنند. انگل زدایی باید هر دو هفته یکبار تا زمانی که توله ها 4 الی 8 هفته سن دارند تکرار شود، و سپس به گفته ی دکتر استون، داروی محافظت انگلی ماهیانه ای در برنامه درمانی شان قرار بگیرد.

در سگ های بالغ نیز درمان انگل روده به شکلی مشابه انجام می شود: داروی انگل زدا و درمان دارویی ضد انگل طولانی مدت برای جلوگیری از آلودگی مجدد به کرم. گاهی اوقات توصیه می شود درمان سگ با داروی ضد انگل طولانی مدت شروع شود، زیرا این داروها نیز به نوعی داروی انگل زدا هستند. به عبارت دیگر، شاید دارویی اضافی برای از بین بردن آلودگی مورد نیاز نباشد.

استفاده از داروهای ضد کرم قلب  که در برابر کرم های مختلفی موثر واقع می شوند یکی از روش های درمانی آسان برای سگ شماست. برای مثال، Interceptor® Plus (میلبه مایسین اکسیم/پرازیکوانتل ) از بیماری کرم قلب جلوگیری کرده و انگل روده، کرم قلاب دار، کرم نواری و کرم پهن  را درمان و کنترل می کند.

 

هزینه درمان انگل روده در سگ ها

به گفته دکتر استون، معمولاً درمان انگل های روده مقرون به صرفه بوده و بسیاری از داروهای پیشگیری کرم قلب ماهیانه این بیماری را نیز پوشش می دهند. هزینه استفاده از انگل زدا حدود 10 الی 20 دلار است. ولی استفاده از داروهای پیشگیری کرم قلب ماهیانه ای که انگل روده را نیز پوشش می دهند گزینه مقرون به صرفه تری است.

 

پیشگیری از انگل روده در سگ ها

برای محافظت از سگ خود و یا سایر سگ ها در برابر بیماری انگل روده، هر چه زودتر مدفوع سگ را بردارید تا از آلودگی محیط به تخم انگل های روده جلوگیری به عمل آید.

سگ تان ممکن است در محل های مختلفی که سگ های دیگر، یا سایر سگ سانان مانند روباه، گرگ صحرایی، و گرگ، رفت و آمد زیادی دارند با تخم انگل روده مواجه شوند. به گفته دکتر استون، اگر سگ شما اهل بازی و اکتشاف مکان هایی مانند جنگل، پارک، و مزارع (و بازی در خاک و مدفوع سایر حیوانات) باشد، همیشه با قلاده مراقب آن باشید، یا وی را در داخل قفس قرار دهید تا از مواجه با تخم انگل های روده جلوگیری شود.

سگ سالم یعنی سگ خوشحال، پس اگر احساس می کنید همدم سگی تان ممکن است به انگل آلوده شده باشد، حتماً با دامپزشک خود در تماس باشید. به کمک دامپزشک آرامش روانی پیدا خواهید کرد، مراحل درمان احتمالی را پشت سر خواهید گذاشت، و برای همیشه با انگل روده در مدفوع سگ خداحافظی خواهید کرد (و در واقع والدین یک سگ چه چیزی بیشتر از این می خواهند؟). Interceptor Plus از بیماری کرم قلب جلوگیری کرده و آلودگی انگل روده بزرگسال، کرم قلاب دار، کرم نواری و کرم پهن را در سگ ها و توله سگ های 6 هفته ای (و بزرگ تر) و 2 پوندی (و سنگین تر) درمان و کنترل می کند.

 

اطلاعات ایمنی بسیار مهم Interceptor Plus

درمان با دُزهای کمتر از شش ماه پس از آخرین مواجهه با پشه ها، ممکن است نتواند به صورت کامل از کرم قلب جلوگیری کند. قبل از تجویز Interceptor Plus، سگ باید از لحاظ آلودگی به کرم قلب آزمایش شود. امنیت Interceptor Plus در سگ هایی که برای تولید مثل به کار گرفته می شوند و یا در جنس ماده شیرده ارزیابی نشده است. طبق گزارش ها ممکن است پس از استعمال میلبه مایسین اکسیم یا پرازیکوانتل واکنش های ناسازگاری زیر ایجاد شود: استفراغ، اسهال، کاهش فعالیت، ناهماهنگی، کاهش وزن، تشنج، ضعف، و ترشح بزاق. برای مطالعه اطلاعات ایمنی کامل، برچسب محصول Interceptor Plus را مطالعه کرده و یا از دامپزشک خود سوال کنید.