برنامه واکسیناسیون سگ ها

 

برنامه واکسیناسیون سگ ها

برنامه واکسیناسیون سگ ها از جهت اطمینان پیدا کردن از سلامت و طول عمر دراز توله های کوچک هنگامی که بالغ و مسن می شوند بسیار اهمیت دارد. واکسیناسیون ایمن ترین و کم هزینه ترین راه برای محافظت از سگ در برابر ابتلا به بیماری های قابل جلوگیری است.سگ ها و توله ها به چه واکسن هایی نیاز دارند؟

علم مرتبط با واکسیناسیون سگ ها در دهه اخیر به طور قابل توجهی پیشرفت کرده است و باعث تقویت ایمنی و افزایش اثرگذاری در برابر عوامل بیماریزای موجود و در حال به وجود آمدن شده است.

دامپزشک برای شما یک برنامه و پروتکل واکسیناسیون بر مبنای سن، سبک زندگی و سابقه بیماری سگتان طرح می کند. در قسمت پایین راهنمایی قرار دادیم که به شما می گوید که کدام واکسن برای سگتان ضروری است و هر چند وقت یک بار باید سگ خود را واکسینه کنید.

 

کدامیک از واکسن ها برای سگ ها ضروری هستند؟

واکسن های سگ ها در دو گروه قرار می گیرند: واکسن های اصلی (لازم) و واکسن های فرعی (انتخابی، بر اساس سبک زندگی)

واکسن های اصلی (واکسیناسیون های ضروری برای سگ ها)

اینجا فهرستی از واکسن های ضروری و بیماری هایی که از آن جلوگیری می کنند قرار دارد.

  برنامه واکسیناسیون سگ ها

DA2PP (DHPP)

DA2PP یا DHPP یک واکسن ترکیبی است که معمولا پانسیون ها، آرایشگاه ها و مابقی خدمات روزانه به علت مسری بودن و خطرناک بودن این ویروس، این واکسیناسیون را برای سگ ها ضروری می دانند. این واکسن از سگ ها در برابر ویروس های زیر محافظت می کند:

 

ویروس دیستمپر سگ ها

ویروس دیستمپر سگی، ویروسی با قدرت سرایت بالا و خطرناک است و دستگاه تنفسی، معده ای روده-ای و دستگاه عصبی سگ ها و توله ها را مورد حمله قرار می دهد. این ویروس می تواند از طریق عطسه، سرفه، ظرف آب و غذای مشترک و یا از طریق جفت از مادر به توله هایش منتقل شود.

این بیماری اغلب کشنده است، نشانه های آن شامل:

  • ترشحات چشمی
  • تب و خستگی
  • استفراغ و سرفه
  • نشانه های عصبی مثل دور زدن، چرخش سر، حمله ناگهانی یا فلج شدن
  • سفت شدن کف پنجه ها

 

پاروو ویروس سگی

سگ ها و توله های واکسینه نشده در معرض بیشترین ریسک آلودگی به این ویروس مسری قرار دارند. پاروو ویروس به دستگاه معده ای روده ای حمله می کند و به استفراغ، اسهال خونی و کم آبی بدن می انجامد. این ویروس از طریق مدفوع آلوده پخش می شود. حتی مقدار کمی از سطوح آلوده مثل ظرف سگ، قلاده، دست یا لباس انسان، چمن و سطوح دیگر می تواند باعث ابتلا شود. درمان این بیماری اغلب جامع، شدید و گران قیمت است.

 

آدنوویروس-2 (CAV-2)

این ویروس یکی از دلایل ابتلای سگ ها به «سرفه سگی» است. این ویروس باعث ایجاد بیماری دستگاه تنفس می شود که نشانه های آن سرفه، فریاد زدن، تب و ترشحات بینی می باشد. همچنین این واکسن از ابتلا به CAV-1 که هپاتیت مسری سگی می باشد جلوگیری می کند.

 

ویروس پاراآنفولانزا

این ویروس هم باعث ایجاد «سرفه سگی» می شود. ویروسی بسیار مسری است و باعث سرفه و اختلالات دستگاه تنفسی می شود. ممکن است این واکسن شامل این واکسن ترکیبی نباشد، در این مورد از دامپزشک خود سوال کنید.

 

برنامه تزریق واکسن DA2PP به شرح زیر است:

  • اولین واکسن باید در 6 هفتگی تزریق شود و هر دو (تا چهار) هفته تکرار شود و تا حداقل 16 هفتگی ادامه پیدا کند. اگر سگی که واکسن را برای اولین بار دریافت می کند سن بیشتر از 16 هفته داشته باشد، بعد از اولین تزریق باید دو تا چهار هفته بعد دوز تقویت کننده دوم را تزریق کند.
  • بعد از سری اولیه تزریق واکسن، سگ ها باید یک سال بعد از آن دوباره واکسینه (تقویت کننده) شوند.
  • واکسن های تقویتی بعدی باید هر سه سال یک بار یا دیرتر تزریق شوند.

اندازه گیری سطح آنتی بادی  بدن می تواند ارزیابی درستی از ایمنی سگ ارائه دهد و می توان پیش از تزریق واکسن تقویتی آن را ارزیابی کرد.

 

واکسن هاری

هاری یک بیماری شایع است که سیستم عصبی را تحت تأثیر قرار می دهد. وقتی که نشانه های بالینی این بیماری ظاهر شود، یعنی بیماری کشنده است. این نشانه های بالینی شامل تغییرات رفتاری ناگهانی و شدید و همچنین از پا افتادن بی دلیل می شود.

این بیماری از بزاق حیوان آلوده به بدن حیوان دیگر به وجود می آید (اغلب از طریق گاز گرفتن). واکسن هاری معمولاً طبق قانون الزامی است چون می تواند انسان ها را هم مثل حیوانات آلوده کند. برای اطلاعات بیشتر از قوانین ایالت خود در این باره از نقشه سایتRabiesAware.org  استفاده کنید.

 

برنامه واکسیناسیون هاری به شرح زیر است:

  • دوز اول باید در فاصله بین 12 تا 16 هفتگی تزریق شود (این سن ممکن است با توجه به مقررات محلی متفاوت باشد).
  • دوز دوم باید حدود یک سال بعد از تزریق دوز اول تزریق شود.
  • واکسن های تقویتی بعدی نیز باید هر سه سال یک بار تزریق شوند که این بازه هم بستگی به واکسن و قوانین خاص ایالتی دارد.

 

واکسن های فرعی (بر اساس سبک زندگی سگ)

بعضی از واکسیناسیون ها برای سگ ضروری نیستند اما دامپزشک ممکن است آن ها را بسته به ارزیابی اش از نیاز سگ به آن ها برایش تجویز کند. می توانید از محاسبه گر واکسیناسیون بر اساس سبک زندگی انجمن بیمارستانی حیوانات آمریکا استفاده کنید تا به شما راهنمایی کند که از چه واکسنی برای حیوان خانگی خود استفاده کنید. با این حال، مشاوره با دامپزشک بهترین راه برای مشخص کردن این موضوع بر اساس سابقه بیماری و سبک زندگی سگتان است.

 

سرفه سگی (بوردتلا برونشی اسپکتیا)

معمولا آن را واکسن سرفه سگی می نامند. این واکسن از سگ در برابر یک باکتری بسیار مسری که می تواند باعث بیماری های تنفسی و سرفه در سگ شود جلوگیری می کند. معمولا این واکسن را به سگ-هایی توصیه می کنند که به علت ارتباط داشتن با سگ های دیگر که به پارک ها و مکان های مخصوص سگ ها می روند، بیشتر در معرض آلودگی قرار دارند. بسیاری از پانسیون ها و مراکز مراقبت از سگ ها این واکسن را اجباری کرده اند.

سه نوع از این واکسن وجود دارد، نوع دهانی (داخل دهان)، نوع داخل بینی و نوع زیر پوستی. در رابطه با استفاده از هر یک از این واکسن ها با دامپزشک خود مشورت کنید تا ببینید کدام یک را توصیه می کند.

برنامه واکسیناسیون و مدت ایمنی بسته به نوع واکسن متفاوت است. بیشتر توله ها باید این واکسن را تا 8 هفتگی دریافت کنند.

  برنامه واکسیناسیون سگ ها

لپتوزپیروزیس (تب شالیزار)

لپتوسپیرا یک باکتری مسری است که در آب و خاک یافت می شود. با این که این بیماری در هر جایی می تواند وجود داشته باشد، اما در مناطق گرم با بارش بیشتر شایع تر است. سگ هایی که از رودخانه، دریاچه و جوی ها آب می نوشند، اطراف مناطق روستایی پرسه می زنند و نزدیک به منابع آب و حیوانات وحشی هستند، با جوندگان و یا سگ های دیگر ارتباط دارند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.

وقتی که زخم یا لایه مخاطی یک سگ با ادرار آلوده و یا شیئی که آلوده به آن است تماس پیدا کند، سگ مبتلا می شود. این بیماری می تواند کبد و کلیه را از کار بیاندازد.

این واکسن باید در 8 هفتگی دریافت شود. دریافت دو دوز اولیه ضروری است که باید 2 تا 4 هفته باهم فاصله داشته باشند. دو دوز اولیه باید صرف نظر از سن سگ دریافت شود. اگر سگ همچنان در محل آلوده و در معرض آلودگی احتمالی بماند، باید هر سال واکسن تقویتی دریافت کند، چراکه ایمنی واکسن حدوداً به مدت 12 ماه است.

 

بیماری لایم سگی (بورلیا بورگدورفری)

این باکتری اغلب از طریق نیش ساس منتقل می شود. انسان ها و حیوانات ممکن است به آن آلوده شوند.

حیواناتی که در مکان هایی زندگی می کنند که بیماری لایم شایع است و یا در صدد رفتن به این مکان ها هستند، بیشتر در خطر آلودگی قرار دارند. باید از گزش ساس جلوگیری کنند و صاحبان این حیوانات باید سگ های خود را واکسینه کنند. نقشه مرکز کنترل بیماری در رابطه با جاهایی که لایم در آن شایع است را ببینید.

واکسن بیماری لایم را می توان در سن 6 تا 8 هفتگی دریافت کرد. دریافت دو دوز اولیه ضروری است که باید 2 تا 4 هفته باهم فاصله داشته باشند. دو دوز اولیه باید صرف نظر از سن سگ دریافت شود. اگر سگ شما این واکسن را برای سفر کردن دریافت کرده است، دوز دوم باید این سری باید دو تا چهار هفته قبل از مسافرت دریافت شود تا ایمنی واکسن تضمین شود.

 

ویروس آنفولانزای سگی: H3N8 و  H3N2(آنفولانزای سگ)

این ها بیماری های به شدت مسری ای هستند که از طریق ترشحات تنفسی ناشی از سرفه، پارس، و عطسه منتقل می شوند. سگ هایی که به این واکسن نیاز دارند معمولاً واکسن بوردتلا را هم دریافت می کنند چون معمولاً در مکان هایی کنار سگ های دیگر هستند، مثل مهد و پارک سگ ها و پانسیون ها که احتمال آلودگی را افزایش می دهد.

این دو واکسن از هم مجزا هستند، اما باید در یک ویزیت و باهم دریافت شوند. این واکسن ها را می توان در 6 تا 8 هفتگی دریافت کرد. دریافت دو دوز اولیه ضروری است که باید 2 تا 4 هفته باهم فاصله داشته باشند. دو دوز اولیه باید صرف نظر از سن سگ دریافت شود. اگر سگ شما قصد دارد که به پانسیون یا مهد سگ ها برود، باید دو تا چهار هفته قبل از آن این سری واکسن را دریافت کند.

 

آیا ممکن است سگ ها نسبت به واکسن ها واکنش ناسازگار بدهند؟

ممکن است سگ ها از خود واکنش های ناسازگاری نسبت به واکسیناسیون سگی، داروها و حتی مکمل ها و ویتامین های طبیعی نشان دهند. این اتفاقات نادر است، اما از آن جایی که امکان آن وجود دارد، باید بعد از نوبت واکسن وضعیت سگ خود را به طور مرتب بررسی کنید.

ممکن است واکسن های حیوانی باعث ایجاد واکنش های ملایم شوند، مثل ناراحتی و یا ورم محل تزریق. همچنین سگ ها ممکن است تب خفیف داشته باشند یا انرژی و اشتهای خود را از دست بدهند. اگر هر کدام از این نشانه ها بیشتر از 24 ساعت به طول انجامید، با دامپزشک خود تماس بگیرید.

عوارض جانبی جدی تر می تواند از دقایق تا ساعاتی بعد از واکسیناسیون رخ دهد. اگر سگ شما دچار اسهال و یا استفراغ، ورم پوزه در اطراف صورت یا گردن، سرفه و یا تنفس دشوار، خارش پوست و کهیر شد، سریعا او را برای درمان به دامپزشکی ببرید.

این عوارض تقریباً شایع نیستند، اما می توانند کشنده باشند. قبل از این که دامپزشک واکسنی به سگتان تزریق کند او را در جریان واکنش های گذشته سگتان به واکسن قرار دهید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *