مرداد
دسته‌بندی نشده
ادرارِ خرگوش
ادرارِ خرگوش
هر جانداری ادرار می کند و این شامل خرگوش ها نیز می شود. دقیقاً مانند ادرار انسان، ادرارِ خرگوش نیز بسته به رژیم غذایی و میزان مصرف آب می تواند ازنظر رنگ و قوام متفاوت باشد؛ اما در مورد ادرار قرمزرنگ چطور؟ یا ادرار سفید؟ این احتمالاً طبیعی نیست، هست؟
ادرارِ خرگوش در حالت طبیعی می تواند دارای یکی از رنگ های طیفِ زرد تا نارنجیِ طلایی باشد. ادرار قرمز، قهوه ای یا سفید، ارزش بررسی و صحبت با دامپزشک را دارد اما گاهی این موارد نیز می تواند برای خرگوش شما کاملاً طبیعی باشد. زمانی خطر واقعی ایجاد می شود که هر نوع ذره کوچکی مانند شن و یا لکه خون در ادرار مشاهده شود، زیرا این اتفاق می تواند نشانه ای از مشکلات بزرگ در سلامت حیوان باشد.
احتمالاً شما این (مطلب) را می خوانید زیرا نگران هستید که ادرارِ خرگوش شما مشکلی داشته باشد؛ بنابراین بیایید تمام ویژگی های ادرار معمولی را بررسی کنیم و بدانیم چگونه می توان فهمید که زمان آن رسیده که به دامپزشک مراجعه کنیم.
رنگ ادرار خرگوش
ادرارِ خرگوش می تواند رنگ های مختلفی داشته باشد و درعین حال، خرگوش همچنان سالم باشد. معمولاً خرگوش ها هرروز بین 2 تا 8 مرتبه ادرار می کنند و این ادرار به رنگ زرد طلایی یا نارنجی کهربایی است.
اگر خرگوش شما آب کمی مصرف کند، رنگ ادرار آن کمی تیره و غلیظ می شود. اغلب رنگ آن بر اساس رژیم غذایی خرگوش تغییر می یابد. به عنوان مثال، اگر خرگوش شما در طول روز هویج زیادی خورده باشد، ادرار آن می تواند به رنگ نارنجی روشن تر از حد معمول دفع شود.
ادرار خرگوش در حالت طبیعی معمولاً کمی تیره بوده و کاملاً واضح نیست. خرگوش کلسیم اضافی را به همراه ادرار دفع می کند؛ اما اگر ادرار بیش ازحد کدر یا تیره به نظر برسد، این نشانه وضعیت جدی در مثانه است.
رنگ های طلایی، کهربایی، قرمز و شفاف بودن رنگ ادرار، همگی از رنگ های احتمالی ادرار خرگوش هستند. ادرار قهوه ای یا تیره به طورمعمول به این معنی است که خرگوش شما کمی کم آب است. ادرار سفید فقط به خاطر رسوب کلسیم است و جای نگرانی نیست. لجن دار شدگی مثانه زمانی اتفاق می افتد که می بینید رسوب یا ذرات ماسه مانندی در ادرار خرگوش ایجادشده و این باعث نگرانی می شود. وجود خون در ادرار بسیار نادر است، اما اگر به جای یکدست قرمز بودن، لکه دار باشد، می دانید که نشانه ای وجود دارد.
نمودار رنگ ادرار خرگوش
زرد – طبیعی است.
نارنجی- طبیعی است، اما خرگوش شما ممکن است کمی کم آب باشد. سعی کنید او را به بیشتر نوشیدن آب تشویق کنید.
قرمز – معمولاً جای نگرانی نیست. علت این امر احتمالاً غذای موجود در رژیم غذایی خرگوش شماست. معمولاً ظرف یک هفته رنگ به حالت عادی خودش برمی گردد.
قهوه ای -احتمالاً به خاطر کم آبی است، خرگوش خود را به بیشتر نوشیدن آب ترغیب کنید.
شفاف – طبیعی است. اگر ادرار خرگوش شما معمولاً شفاف نیست، توجه کنید که آیا عادت های آب نوشیدن او تغییر کرده است یا خیر. نوشیدن بیش ازحد ممکن است نشانه مشکلات کلیوی خرگوش ها باشد.
لکه های قرمز -این اتفاق می تواند نشانه ای از خون در ادرارِ خرگوش شما باشد. همچنین می تواند به دلیل غذای موجود در رژیم غذایی خرگوش باشد. با دامپزشک خود مشورت کنید تا ببینید آیا مشکلات سلامتی وجود دارد که باید برطرف شود؟
سفید -ترشحات سفید، گاه به گاه برای خرگوش طبیعی است. این راهی است که با آن خرگوش شما کلسیم اضافی را از رژیم های غذایی خود دفع می کند. اگر این یک اتفاق مکرر باشد، با دامپزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید شرایط زمینه ای برای نگرانی وجود ندارد.
کدر-اگر خرگوش شما دارای ادراری به رنگ ابری یا گچی است، این نشانه سنگ مثانه یا عفونت ادراری است. بهتر است هرچه زودتر خرگوش خود را به دامپزشك برسانید.
ادرار قرمز – چه زمانی بد است؟
در اغلب موارد، اگر خرگوش شما ادرار قرمز دارد، جای نگرانی نیست. گرچه لزوماً این یک رنگ طبیعی برای ادرار خرگوش نیست، اما بندرت نشانه ای از نگرانی برای سلامت خرگوش است.
اگر ادرارِ خرگوش رنگ قرمز یکنواخت و ثابت (قرمز روشن یا قرمز تیره) داشته باشد، تقریباً می توانید مطمئن باشید که رنگ آن به خاطر خون نیست. به ندرت پیش می آید که در ادرار خرگوش خون وجود داشته باشد، اما اگر چنین شود خون به احتمال زیاد به صورت لکه ظاهر می شود، نه به طور یکنواخت در کل رنگ ادرار.
دلایل اصلی ادرار قرمز خرگوش چیست؟
- آنتی بیوتیک ها: گاهی اوقات وقتی خرگوش از آنتی بیوتیک استفاده می کند رنگ ادرار آن تغییر می کند.
- هوای سرد: هنگامی که در پاییز، دمای هوا برای اولین بار شروع به کاهش می کند، برخی از خرگوش ها برای چند روز ادرار قرمز خواهند داشت که هیچ توجیهی برای آن وجود ندارد.
- رژیم غذایی: اگر رژیم خرگوش حاوی مقدار زیادی بتا کاروتن (هویج، اسفناج و غیره) یا توت قرمز (توت فرنگی، تمشک و …) باشد، ممکن است ادرار آنها قرمزرنگ شود.
آزمایش هیدروژن پراکسید (آب اکسیژنه)
اگر هنوز نگران هستید که ممکن است در ادرارِ خرگوش شما خون وجود داشته باشد یا اینکه رنگ پس از چند هفته به رنگ طلایی یا کهربایی برنگشته باشد، می توانید آزمایش هیدروژن پراکسید را انجام دهید تا مشخص شود که در ادرار خرگوش خون وجود دارد یا خیر.
از خرگوش خود نمونه ای بگیرید و کمی هیدروژن پراکسید روی آن بریزید. هیدروژن پراکسید نباید به ادرار ساده واکنش دهد، اما اگر خون وجود داشته باشد، مخلوط شروع به کف کردن می کند.
ادرار نارنجی یا قهوه ای
ادرار نارنجی یا قهوه ای معمولاً جای نگرانی جدی ندارد. این می تواند یک رنگ پوست کاملاً طبیعی برای خرگوش باشد، اما همچنین می تواند به این معنی باشد که خرگوش شما کمی کم آب شده است.
به طورکلی، داشتن رنگ تیره و غلیظ تر شدن ادرار نشانه این است که خرگوش شما زیاد آب نمی نوشد؛ اما اگر خرگوش شما هیچ نشانه ای از اضطراب نشان نمی دهد، این یک وضعیت اضطراری نیست. ترغیب خرگوش به بیشتر نوشیدن آب احتمالاً سودمند خواهد بود.
در اینجا چند ایده برای کمک به هیدراته ماندن (متعادل ماندن به لحاظ مصرف آب) خرگوش وجود دارد:
-
- استفاده از کاسه به جای بطری آب. نوشیدن خرگوش از یک کاسه راحت تر است، بنابراین اگر آب را به این شکل به او بدهید، معمولاً بیشتر می نوشد.
- به خرگوش خود سبزیجات برگ دار تازه بدهید. سبزیجات برگ دار حاوی آب زیادی در ترکیبات خود هستند، بنابراین خوردن سبزیجات تازه به آب رسانی کمک می کند. برای اینکه خرگوش شما آب بیشتری بنوشد، بعد از شستن سبزیجات، بگذارید مقداری قطرات اضافی روی آن باقی بماند.
- ظرف خرگوش خود را چند بار در روز با آب خنک دوباره پرکنید. دوباره پر کردن کاسه با آب خنک و تازه می تواند علاقه خرگوش به آن را بیشتر کند؛ بنابراین اگر نگرانید که خرگوش شما کم آب شده باشد، سعی کنید آب را چند بار در روز عوض کنید.
- از یک فواره استفاده کنید که آب از آن جریان دارد. می توانید یک فواره آب مخصوص حیوانات خانگی تهیه کنید که باعث جاری شدن مداوم آب شود. این می تواند برای خرگوش جالب تر باشد و به تازه بودن طعم آب کمک کند.
- دو قطره طعم دهنده به آب اضافه کنید. می توانید کمی عصارۀ بدون قندِ سیب یا آب هویج به کاسه آب آنها اضافه کنید. این کار می تواند طعم (آب) را کمی شیرین کند بنابراین خرگوش آن را بیشتر دوست خواهد داشت.
ادرار سفید یا شیری
گاهی خرگوش ها با ادرار خود ماده ای سفید و شیری دفع می کنند. این فقط کلسیم اضافی است که خرگوش به آن نیازی ندارد و بعد از دفع به شکل یک ماده سفید گچی خشک می شود.
خرگوش ها ازنظر جذب کلسیم از مواد غذایی بسیار ورزیده هستند. درواقع، آنها معمولاً سطح کلسیم خون بسیار بیشتری نسبت به سایر حیوانات خانگی دارند. آنها تا آنجا که می توانند کلسیم را از رژیم های غذایی خود جذب می کنند و سپس مقدار اضافی را از طریق کلیه های خود دفع می کنند که با ادرار خارج می شود.
بنابراین کاملاً طبیعی است که گاهی در جعبه استراحت خرگوش خود یک ماده سفید پیدا کنید. اگر متوجه شدید که این اتفاق به صورت مکرر رخ می دهد، وقت آن است که نگاهی به رژیم غذایی خرگوش خود بیندازید و مقداری از غذای دارای کلسیم زیاد را کاهش دهید.
اگر خرگوش شما بزرگ سال است و آن را با علوفه یونجه یا کنسانترۀ آن تغذیه می کنید، بهتر است به جای آن به گزینه های حاویِ لوئیچه چمنی (نام فارسی نوعی گیاه علفی به نام تیموتی که کنسانتره آن را برای غذای خرگوش تهیه می کنند) روی بیاورید. یونجه ازنظر کلسیم سرشار است و همین امر آن را برای خرگوش های جوان و در حال رشد گزینه ای بسیار مناسب می کند؛ اما برای خرگوش های بزرگ سال این ماده مغذی کمی بیشتر از حد لازم است.
اگر خرگوش شما به طور مکرر کلسیم دفع می کند، ممکن است بخواهید با دامپزشک خود صحبت کنید تا چک آپ انجام دهند و مطمئن شوند خرگوش شما ازنظر سلامتی مشکلی ندارد.
لجن دار شدگی مثانه و سنگ مثانه
دو مورد از شایع ترین مشکلات سلامت ادرار که در خرگوش ها وجود دارد سنگ مثانه و لجن دار شدگی مثانه است که به هم مرتبط هستند. سنگ مثانه هنگامی اتفاق می افتد که کلسیم اضافی سفت شده و در کلیه و میزنای سنگ ایجاد می کند. لجن دار شدگی مثانه مشابه به همین است، اما از کلسیم غلیظ شده تشکیل شده است که هنوز کاملاً به سنگ تبدیل نشده است.
هر دوی این شرایط می تواند برای یک خرگوش دردناک باشد. اگر در این زمینه کاری انجام نشود، می تواند شرایط بسیار خطرناک تری را به دنبال داشته باشد. سنگ مثانه یا لجن دار شدگی مثانه همچنین می تواند نشانه ای از عفونت مثانه یا کلیه باشد، بنابراین اگر این علائم را مشاهده کردید باید خرگوش خود را هر چه زودتر به دامپزشک برسانید. دامپزشک شما می تواند برخی آزمایش ها انجام داده و بهترین روش درمانی را برای خرگوش شما تعیین کند.
علائم لجن دار شدگی مثانه و سنگ مثانه
هنگامی که یک خرگوش برای اولین بار شروع به ایجاد لجن مثانه می کند، علائم بسیار کمی وجود دارد و تشخیص آن دشوار است؛ اما هرچه شرایط به جلو می رود، ممکن است متوجه هر ترکیبی از این علائم شوید:
- بیشتر از حد معمول ادرار کنند: خرگوش ممکن است بیش ازحد معمول ادرار کند، اما به نظر برسد که آنها هر چندوقت یک بار این کار را می کنند. یک خرگوش سالم بین 2 تا 8 بار در روز ادرار می کند، بنابراین بهتر است این تعداد را با عادات ادرار کردن خرگوش خود مقایسه کنید.
- ادرار کردن در خارج از جعبه استراحت: اگر خرگوش به جعبه استراحت خود آموزش دیده باشد، ادرار در خارج از جعبه می تواند نشانه مشکلات مثانه باشد. خرگوش هایی که عقیم نشده اند ممکن است در مناطق دیگری در اطراف خانه دفع ادرار کنند، اما اگر خرگوش شما به طورمعمول رفتار خوبی دارد این می تواند باعث نگرانی شود.
- چکانیدن ادرار: اگر می بینید که خرگوش شما قطره قطره ادرارش را می ریزد یا به نظر می رسد قادر به کنترل مثانه نیست، این نشانه لجن یا سنگ مثانه است.
- سخت ادرار کردن یا اصلاً ادرار نکردن: اگر خرگوش شما دم خود را بالا نگه داشته و در موقعیتی نشسته است که می خواهد ادرار کند، اما فقط می تواند کمی ادرار کند، این یک شاخص بزرگ برای لجن مثانه یا سنگ مثانه است. زمانی که این اتفاق می افتد ممکن است به نظر برسد که یبوست داشته باشند، اما بیشتر اوقات به دلیل سخت ادراری است نه مشکل در خارج کردن باد معده. اگر خرگوش شما به هیچ وجه موفق به ادرار کردن نمی شود، پس به عنوان یک وضعیت اضطراری باید به دنبال درمانش باشید. ممکن است سنگ مثانه مجرای ادرار آنها را به طور کامل مسدود کرده باشد.
- لجن در ادرار: لجن باعث می شود ادرار کدر و تیره به نظر برسد. در صورت خشک شدن، یک ماده زبر، خاکستری و گچی خواهد شد و حتی ممکن است به اندازۀ ریگ دارای قوام باشد. در بیشتر اوقات لجن مثانه اثری در خزِ اطراف قسمت خلفی خرگوش برجای می گذارد.
- ادرار سوز شدن: بثورات پوستی است که در اثر تماس طولانی مدت با ادرار ایجاد می شود. خرگوشی که دارای مشکلات مثانوی است ممکن است به شکل بارزی دچار ادرار ریزی (عدم کنترل ادرار) شود که این اتفاق باعث می شود قسمت خلفی آنها و پاهای عقبشان خیسِ ادرار شده باشد. باگذشت زمان پوست تحریک شده و دچار بثورات پوستی و ادرار سوزی شود.
